🔞സഫലം

Samith Krishna

    മാനേജര്‍ വിളിച്ചു ചേര്‍ത്ത മീറ്റിംഗ് കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ നന്നായി ഇരുട്ടി തുടങ്ങിയിരുന്നു. പുറത്ത് ഇടമുറിയാതെ മഴപെയ്യുന്നുണ്ട്. അല്പം വൈകി ഇറങ്ങാം എന്ന് കരുതി ഗോവിന്ദ് വീണ്ടും ക്യാബിനില്‍ ചെന്ന് ഇരുന്നു. വെറുതെ മൊബൈലില്‍ ന്യൂസ്‌ ഫീഡ്സ് നോക്കി സമയം കളഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നപ്പോഴാണ്‌ അശ്വിന്‍ വാതിലില്‍ മുട്ടിയത്. കമ്പനിയില്‍ ഇന്ന് രാവിലെ ജോയിന്‍ ചെയ്തതെയുള്ളൂ അശ്വിന്‍. ഗോവിന്ദിന്റെ ടീമിലെ പുതിയ ഗ്രാഫിക് ഡിസൈനര്‍ ആണ്. ജോലിക്ക് കേറിയതിന്റെ ആദ്യ ദിവസത്തെ പ്രസരിപ്പ് അവന്റെ മുഖത്തുണ്ട്. രാവിലെ ഒരു വര്‍ക്ക്‌ കൊടുത്തിരുന്നു. അവന്റെ കഴിവ് പരീക്ഷിക്കാന്‍ കൊടുത്തതാണ്. വൈകുന്നേരം അത് കാണിച്ചശേഷം തുടര്‍ന്നുള്ള ജോലികള്‍ പറയാം എന്ന് രാവിലെ അവനോടു പറഞ്ഞിരുന്നല്ലോ എന്ന് ഗോവിന്ദ് ഓര്‍മ്മിച്ചു. 

 

'കയറി വരൂ അശ്വിന്‍'. വിളി കേട്ടപ്പോള്‍ അകത്തുവന്ന്‍ ഒരു പരുങ്ങലോടെ അവന്‍ കയ്യിലുള്ള പേപ്പര്‍ നീട്ടി. അത് വാങ്ങി നോക്കിയപ്പോള്‍ ഗോവിന്ദിന്റെ ചുണ്ടില്‍ പുഞ്ചിരി വിടര്‍ന്നു. പുതുതായി തുടങ്ങാന്‍ പോകുന്ന ഡിവിഷന് ചേരുന്ന ലോഗോ തന്നെ. മനസ്സില്‍ കണ്ടതിലും മനോഹരമായി വരകളില്‍ അശ്വിന്‍ ആശയത്തെ ഒതുക്കിയിരിക്കുന്നു. ഒന്നും മിണ്ടാതെ ഗോവിന്ദ് എഴുന്നേറ്റു മേശയില്‍ ചാരി നിന്നു. ടെന്‍ഷനടിച്ചു നില്‍ക്കുന്ന അശ്വിനെ നോക്കി ചോദിച്ചു. 'ഇതിനു മുന്പ് എവിടെയെങ്കിലും വര്‍ക്ക് ചെയ്തിട്ടുണ്ടോ'? 

'ഇല്ല സര്‍. ആദ്യ ജോലിയാണ്. ഡിസൈന്‍ ശരിയായില്ലേ സര്‍? മാറ്റി ചെയ്യാം ഇപ്പോള്‍ തന്നെ'. 

അവന്റെ മറുപടിയും കുട്ടിത്തവും പരിഭ്രമവും ഒക്കെ കണ്ടു ഗോവിന്ദിന് ചിരി വന്നു. നന്നായിട്ടുണ്ട്. ഞാന്‍ ഉദ്ദേശിച്ച പോലെ തന്നെ എന്ന് പറഞ്ഞു ഗോവിന്ദ് അവന്റെ തോളില്‍ തട്ടി. വിടര്‍ന്ന കണ്ണുകളുമായി മനോഹരമായി പുഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ട് അശ്വിന്‍ ഗോവിന്ദിന്റെ കാലില്‍ തൊട്ടു തൊഴുതു നിവര്‍ന്നു. 

 

   ഗോവിന്ദ് പെട്ടന്ന്‍ ഒന്ന് പരിഭ്രമിച്ചു. ആദ്യമായാണ്‌ ഒരു സഹപ്രവര്‍ത്തകന്‍ അത്തരത്തില്‍ പെരുമാറുന്നത്. വല്ലാത്ത കര്‍ക്കശക്കാരന്‍, മൊരടന്‍ എന്നൊക്കെ സഹപ്രവര്‍ത്തകര്ക്കിടയില്‍ പരിവേഷമുള്ളയാളാണ് ഗോവിന്ദ്. ഒരു അകലം പാലിച്ച് ബഹുമാനത്തോടെയേ ഓഫീസിലുള്ള മറ്റുള്ളവര്‍ പെരുമാറാറുള്ളൂ. അശ്വിന്‍ അതൊന്നും അറിഞ്ഞു തുടങ്ങിയിട്ടില്ല. ഒന്നും സംഭവിക്കാത്ത പോലെ ഗോവിന്ദ് പറഞ്ഞു. 'സമയം ഒരുപാടായല്ലോ. അശ്വിന്‍ പൊയ്ക്കോളൂ. എന്തെങ്കിലും മാറ്റം വരുത്തണമെങ്കില്‍ ഞാന്‍ പറയാം'. 

'താങ്ക്യൂ സാര്‍' വീണ്ടും ഒരു പുഞ്ചിരി സമ്മാനിച്ചു അശ്വിന്‍ പുറത്തേക്ക് പോയി.

    രാവിലെ പതിനഞ്ചു മിനിട്ടോളം അവനോടു സംസാരിച്ചിരുന്നു. പക്ഷെ അപ്പോഴൊക്കെ ഒരു മേലുദ്യോഗസ്ഥനെന്ന നിലയില്‍ ചെയ്യേണ്ട കാര്യങ്ങള്‍ പറഞ്ഞു കൊടുക്കുന്നതിലായിരുന്നു ശ്രദ്ധ. ഇപ്പോള്‍ കണ്ടപ്പോഴാണ് അവനെ അടിമുടി ഒന്ന് ഗോവിന്ദ് വീക്ഷിക്കുന്നത്. അലസമായി വീണു കിടക്കുന്ന നീളന്‍ മുടിയിഴകള്‍. മുഖത്തുനിറയുന്ന നിഷ്കളങ്കഭാവം. ചിരിക്കുമ്പോള്‍ വിടരുന്ന നുണക്കുഴികള്‍. തികച്ചും പ്രൊഫഷണല്‍ ആയ ഡ്രസ്സിംഗ്. ഇരുനിറമെങ്കിലും എന്തോ ഒരു വശ്യത അവനുണ്ട് എന്ന് ഗോവിന്ദിന് തോന്നി. രാവിലെ കിട്ടിയ ഫയലില്‍ നിന്നു അശ്വിന്റെ റെസ്യുമെ ഗോവിന്ദ് എടുത്തു നോക്കി. ഒരു പ്രൊഫഷണല്‍ ഡിസൈനറുടെ കരവിരുതോടുകൂടിയ റെസ്യുമെ. ഗ്രാഫിക് ഡിസൈനില്‍ പ്രൊഫഷണല്‍ ബിരുദം ഒന്നാം റാങ്ക് നേടി പാസായിരിക്കുന്നു. നാട് ഗുരുവായൂര്‍. ഓ കണ്ണന്റെ നാടാണോ. വെറുതെയല്ല അവന്‍ ഒരു കൊച്ചു ശ്യാമസുന്ദരനായിരിക്കുന്നെ. ഗോവിന്ദ് പുഞ്ചിരിച്ചു. സിസ്റ്റം ഓഫ് ചെയ്ത് ലൈറ്റ് അണച്ചു ക്യാബിനു വെളിയില്‍ ഇറങ്ങിയപ്പോള്‍ അശ്വിന്‍ നടന്നുവരുന്നു. തോളില്‍ ഭാരമുള്ള ഒരു ബാഗുണ്ട്.

 

'ഓ അശ്വിന്‍ നാട്ടില്‍ നിന്നു നേരെ ഒഫീസിലേക്കാണോ വന്നത്?'

 

'അതേ സാര്‍. ഇന്നലെ രാത്രിയാണ് ഞാന്‍ നാട്ടില്‍ എത്തിയത്. ബാംഗ്ലൂരില്‍ ഒരു പ്രോഗ്രാം ഉണ്ടായിരുന്നു കഴിഞ്ഞ ദിവസം. ഇവിടെ ജോയിന്‍ ചെയ്യാനുള്ള മെയില്‍ രണ്ടുദിവസം മുന്‍പാണ് കിട്ടിയത്. അതു കൊണ്ട് മുന്‍കൂട്ടി തയ്യാറെടുക്കാന്‍ പറ്റിയില്ല'.

 

'എന്ത് പ്രോഗ്രാം'? 

 

'അവിടെ ഒരു കന്നഡ ഫിലിം അവാര്‍ഡ് നൈറ്റില്‍ ഡാന്‍സ് ഗ്രൂപ്പില്‍ ഉണ്ടായിരുന്നു. ഇടയ്ക്കിടയ്ക്ക് ഇത്തരം പ്രോഗ്രാംസ് ചെയ്യാറുണ്ട്. അവിടെ പഠിക്കുമ്പോള്‍ ചിലവിനുള്ള കാശ് കുറച്ചൊക്കെ അങ്ങിനെയാ സമ്പാദിച്ചിരുന്നത്'.

 

'ഗുഡ്. പോക്കറ്റ് മണിയുണ്ടാക്കുനത് നല്ലത് തന്നെ. അല്ലാ തൃശ്ശൂരില്‍ നിന്നായിട്ടും ആഷിന്റെ വര്‍ത്തമാനത്തില്‍ ആ സ്വാധീനം ഇല്ലല്ലോ'?

 

'ഇപ്പോള്‍ താമസം ഗുരുവായൂരില്‍ അമ്മാവന്റെ ഒപ്പമാണ്. നാട് ശരിക്കും മാവേലിക്കരയാണ്. അച്ഛന്‍ മരിച്ചതില്‍ പിന്നെ അമ്മാവന്റെ വീട്ടിലാണ്. നാട്ടില്‍ ഇപ്പോള്‍ ആരുമില്ല'. 

 

'അപ്പോള്‍ അമ്മ'?   

 

'ഞാന്‍ ജനിച്ച അന്നുതന്നെ പോയി......'

 

അതു പറയുമ്പോള്‍ അവന്റെ മുഖം കുനിഞ്ഞു. കണ്ണുകളില്‍ നീര്‍ പൊടിഞ്ഞു.....ഒന്നും പറയാതെ ഗോവിന്ദ് അവനെ ചേര്‍ത്തു പിടിച്ചു 'സോറി ഡാ....എനിക്കു മനസ്സിലാകും. ഞാനും ഇതേ അവസ്ഥയിലൂടെ കടന്നു വന്നതാണ്‌. നീ വാ. നമുക്കൊരു ടീ കുടിക്കാം'. 

 

   കയ്യില്‍ പിടിച്ചു കൊണ്ടാണ് ഗോവിന്ദ് അവനോടൊപ്പം ലിഫ്റ്റില്‍ കയറിയത്. ഡോര്‍ അടഞ്ഞപ്പോള്‍ മിഴിനീര്‍ തുടച്ചു അശ്വിന്‍ പുഞ്ചിരിക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചു. ഗോവിന്ദ് അവന്റെ കവിളില്‍ തട്ടി. ഏറ്റവും മുകള്‍ നിലയിലെ കഫട്ടീരിയയിലേക്കാണ് അവര്‍ പോയത്. നല്ല തണുത്ത കാറ്റ് വീശിയടിക്കുന്നുണ്ട്. കാറ്റില്‍ അവന്റെ മുടിയിഴകള്‍ ആടിയുലഞ്ഞു. രണ്ടു കോഫിയും സ്നാക്ക്സും ഓര്‍ഡാര്‍ ചെയ്ത് ഗോവിന്ദ് കുറച്ചു നേരം മിണ്ടാതെയിരുന്നു. 

 

'സാര്‍ എവിടെയാണ് താമസിക്കുന്നത്?..... ഫാമിലിയൊക്കെ'? അവന്‍ ചോദിച്ചു.

 

'ഞാന്‍ ഇവിടെ അടുത്ത് ഒരു വീട് പണിതിട്ടുണ്ട്. ഒറ്റയ്ക്കാണ്. വിവാഹം ഒന്നും കഴിഞ്ഞിട്ടില്ല. പിന്നെ നാടും ബന്ധുക്കളുമൊക്കെ എറണാകുളത്താണ്. വല്ലപ്പോഴും പോകും. അത്രേയുള്ളൂ'. 

 

'അപ്പോള്‍ പിന്നെ കല്യാണം ഒന്നും കഴിക്കാത്തത് എന്തെ? സാര്‍ സുന്ദരനല്ലേ. പിന്നെന്താ? പെണ്‍കുട്ടികളൊക്കെ വലയില്‍ വീഴേണ്ടതാണല്ലോ? ഇവിടെ ഓഫീസില്‍ തന്നെ സാറിനു ആരാധികമാര്‍ കുറേയുണ്ട് എന്ന് എനിക്ക് ഇന്ന് ഒരു ദിവസംകൊണ്ടുതന്നെ മനസ്സിലായല്ലോ'. കള്ളച്ചിരിയോടെ അവന്‍ പറഞ്ഞു.

 

 'അശ്വിന്‍.......വേണ്ടാ....' അല്പം ദേഷ്യത്തോടെ ഗോവിന്ദ് വിളിച്ചു.

 

'സോറി സര്‍. ഞാന്‍ അതിരുകടന്നു അല്ലേ. സോറി....'

 

പിന്നൊന്നും മിണ്ടാതെ അവന്‍ എഴുന്നേറ്റു... വീശിയടിക്കുന്ന തണുത്തകാറ്റും കൊണ്ട് അവന്‍ ദൂരേക്ക് കണ്ണ് നട്ട് കഫട്ടീരിയയുടെ കോര്‍ണറില്‍ ഉള്ള വ്യൂ പോയിന്റില്‍ നിന്നു. അവിടെ നിന്നാല്‍ അങ്ങകലെ കടല്‍ കാണാം...  വിളക്കുകള്‍ വാരി വിതറിയപോലെ കടലില്‍ നിറയെ ബോട്ടുകള്‍ സഞ്ചരിക്കുന്നത് അവ്യക്തമായി കാണാം. 

 

'കടല്‍ കാണാന്‍ ഇഷ്ടമാണോ ഡാ. ഇതാ കോഫി കുടിക്കൂ'. പിന്നില്‍  ഗോവിന്ദ്. 

 

'അയ്യോ സോറി, ഞാന്‍ അങ്ങുവരുമായിരുന്നല്ലോ. സാറിതു കൊണ്ട് വരണ്ടായിരുന്നു'. 

 

'സാരമില്ല. നമുക്ക് ഇവിടെ നിന്നു കുടിക്കാം. ഞാന്‍ ദേഷ്യപ്പെട്ടതിനാണോ ഇവിടെ വന്നു നിന്നത്'?.

 

'ആവശ്യമില്ലാതെ ചാടിക്കേറി പലതും ചോദിക്കുന്ന സ്വഭാവം എനിക്കുണ്ട്. അതു നല്ലതല്ല എന്ന് പറഞ്ഞു അമ്മാവന്‍ സ്ഥിരം ശാസിക്കാരുമുണ്ട്. സോറി'. 

 

'ഇറ്റ്‌സ് ഓക്കേ. അല്ല നീ എവിടെയാണ് ഇന്ന് സ്റ്റേ? റൂം കിട്ടിയോ'?

 

'ഇല്ല. തല്‍ക്കാലം ഏതെങ്കിലും ലോഡ്ജില്‍ രണ്ടുമൂന്നു ദിവസം റൂം എടുക്കണം. ഇവിടെ കഴക്കൂട്ടത്ത് എവിടെയെങ്കിലും. അല്ലെങ്കില്‍ സിറ്റിയിലെവിടെയെങ്കിലും. ഇവിടെ നിന്നു സിറ്റിയിലേക്ക് ബസ് കിട്ടില്ലേ'?

 

'കിട്ടും. ഞാന്‍ നിന്നെ ജംഗ്ഷനില്‍ വിടാം....'

 

'അശ്വിന്‍ വരൂ പോകാം'... ബില്‍ പേ ചെയ്തു ഗോവിന്ദ് വിളിച്ചു. 

 

ലിഫ്റ്റില്‍ നേരെ പാര്‍ക്കിംഗ് ഫ്ലോറിലേക്ക്. 

'നീ ഇവിടെ നില്‍ക്ക് ഞാന്‍ കാറെടുത്ത് വരാം'.

 

മൊബൈല്‍ റിംഗ് ചെയ്യുന്നുണ്ട് അശ്വിന്‍ നോക്കി. അമ്മാവനാണ്. ഓഫീസ് വിശേഷങ്ങള്‍ പറഞ്ഞു. റൂം കിട്ടിയിട്ട് വിളിക്കാം എന്ന് പറഞ്ഞു ഫോണ്‍ കട്ട് ചെയ്തപ്പോഴേക്കും ഗോവിന്ദ് എത്തി. ബാഗ് പിന്‍ സീറ്റില്‍ ഇട്ട് അവന്‍ മുന്‍ സീറ്റില്‍ ഇരുന്നു. സീറ്റ് ബെല്‍റ്റ്‌ ഇട്ടു. 

 

'പോകാം സാര്‍'. 

 

'ഓക്കേ'.

 

കാര്‍ മെല്ലെ മെല്ലെ ക്യാംപസിനു വെളിയില്‍ കടന്നു. സിഗ്നലില്‍ കുറച്ചു നേരം. നേരെ ജംഗ്ഷനിലേക്ക്. ഗോവിന്ദ് ബസ് സ്ടോപ്പിനു സമീപം കാര്‍ ഒതുക്കി.

 

'താങ്ക്യു സാര്‍. നാളെ രാവിലെ കാണാം'.

അശ്വിന്‍ ഡോര്‍ തുറന്നു പുറത്തിറങ്ങി. പിന്‍ ഡോര്‍ തുറന്നു ബാഗ് എടുത്തു. 

 

'ബൈ സാര്‍....' അവന്‍ കൈ നീട്ടി....

 

ഗോവിന്ദ് അവനു കൈകൊടുത്തു. പക്ഷെ എന്തോ ആ കൈവിടുവാന്‍ ഗോവിന്ദിന് തോന്നിയില്ല. 

'ഡാ, കേറെടാ. ഇന്നിനി വേറെ ഒരിടവും നോക്കണ്ട. റൂം കിട്ടുന്നതുവരെ എന്റെ വീട്ടില്‍ കൂടിക്കോ. ഞാന്‍ ഒറ്റയ്ക്കല്ലേ'. 

 

'അതു സാറിനു ബുദ്ധിമുട്ടാവില്ലേ... ഞാന്‍ റൂം നോക്കിക്കോളാം. സാരമില്ല'.

 

'നോ പ്രോബ്സ്. കേറെടാ..'

 

അശ്വിന്‍ പിന്നൊന്നും പറഞ്ഞില്ല. വീണ്ടും കാറില്‍ കേറി. 

 

'നിനക്ക് എന്തെങ്കിലുമൊക്കെ വാങ്ങാനുണ്ടോ? എങ്കില്‍ നമുക്ക് സിറ്റിയില്‍ പോയി വരാം'. 

 

'ഇല്ല. ഒന്നുമില്ല. അത്യാവശ്യമുള്ളതൊക്കെ കയ്യിലുണ്ട്. സഞ്ചരിക്കുന്ന വീടാണ് ബാഗിനുള്ളില്‍'. അശ്വിന്‍ ചിരിച്ചു.

 

'നിനക്ക് യാത്രകള്‍ വളരെ ഇഷ്ടമാണല്ലേ?.. ഇടയ്ക്കിടയ്ക്ക് കറക്കം ഒക്കെ പതിവാണോ'?

 

'അതെങ്ങിനെ അറിഞ്ഞു'? അശ്വിന്‍ അമ്പരന്നു.

 

'ഞാന്‍ നിന്റെ ഫേസ്ബുക്ക് പ്രൊഫൈലില്‍ നിന്നു കണ്ടു'.

 

'ഓ. ഇതിനിടയ്ക്ക് അത്രയും ഇന്‍ഫോര്‍മേഷന്‍ ചുഴിഞ്ഞെടുത്തോ? കൊള്ളാല്ലോ'.

 

ഗോവിന്ദ് പുഞ്ചിരിച്ചു. കാര്‍ മുന്നോട്ടെടുത്തു. കാറിനുള്ളില്‍ കലപിലാ സംസാരിക്കുന്ന റേഡിയോ ജോക്കിയുടെ സ്വരം മുഴങ്ങി.. ശേഷം രവീന്ദ്ര സംഗീതം നിറഞ്ഞു...  ആലിലത്താലിയുമായ് വരൂ നീ തിങ്കളേ ഇതിലേ...

അശ്വിന്‍ ചെറുതായി ആ വരികള്‍ ഒപ്പം മൂളി.

 

'ഇവിടെ അടുത്താണോ സാര്‍ താമസം'?. 

 

'അല്ല. കുറച്ചു ദൂരമുണ്ട്. അധികം തിരക്കില്ലാത്ത ഒരിടമാണ്. എനിക്കു ശാന്തമായ സ്ഥലങ്ങളാണ് ഇഷ്ടം. നമുക്കൊന്ന് ബീച്ചില്‍ പോയാലോ'?

 

'അതിനെന്താ പോകാല്ലോ. സാറല്ലേ എന്റെ ഡ്രൈവര്‍....'അശ്വിന്‍ ചിരിച്ചു.

 

അത്യാവശ്യം തിരക്കുണ്ട് റോഡില്‍. ഏകദേശം അരമണിക്കൂര്‍ എടുത്തു ബീച്ചില്‍ എത്താന്‍. 

 

    ആളൊഴിഞ്ഞു ശംഖുമുഖം. മഴക്കാലമാണ്. പിന്നെ കനത്തതിരയും. റോഡിന്റെ ഒരു ഭാഗം വരെ കടല്‍ വിഴുങ്ങിക്കഴിഞ്ഞു. തിരകളുടെ രൌദ്രസംഗീതം കേള്‍ക്കാം. കാറ്റേറ്റ് നിസംഗയായി ജലകന്യകാ ശില്‍പം. ഇപ്പോള്‍ കൂട്ടായി അടുത്ത് തന്നെ ദുര്‍ഗയുമുണ്ട്. ആളൊഴിയുന്ന നേരത്ത് ദേവി കന്യകയോട്‌ സംസാരിക്കുമോ എന്തോ? ഗോവിന്ദ് ആലോചിച്ചു.

 

ഒഴിഞ്ഞ ഒരിടത്ത് കാര്‍ പാര്‍ക്ക് ചെയ്ത് അവര്‍ ഇറങ്ങി. നല്ല തിരയുണ്ട്. കടലില്‍ ഇറങ്ങരുന്നത്. സ്നേഹപൂര്‍വ്വം പോലീസുകാരന്റെ ഉപദേശം.

- ഏയ്‌ ഞങ്ങള്‍ ഇറങ്ങില്ല. പറഞ്ഞത് അശ്വിനാണ്. 

 

    ആറാട്ട് മണ്ഡപത്തില്‍ കുറച്ചു പേരുണ്ട്. ഓള്‍ഡ്‌ കോഫീ ഹൌസിലും ഒന്ന് രണ്ടു പേര്‍. ഏറെക്കുറെ വിജനമാണ് തീരം. കൊച്ചു കൊച്ചു തട്ടുകടകളുമായി ജീവിതം പുലര്‍ത്തുന്ന ചേട്ടന്മാരും ചേച്ചിമാരും പ്രതീഷയോടെ നോക്കുന്നുണ്ട്. 

 

'മോനെ ചായ കുടിക്കാം.. നല്ല ചൂട് മുട്ട ബജിയും പഴംപൊരിയുമുണ്ട്....' വിളികേട്ടിടത്തെയ്ക്ക് അശ്വിന്‍ നടന്നു. ഇവനിതെവിടെ പോകുന്നു എന്ന് ചിന്തിച്ചു ഗോവിന്ദും പിന്നാലെ പോയി. 

 

'സാറിനു വിശക്കുന്നുണ്ടോ? എനിക്കാണെങ്കില്‍ ആനയെ തിന്നാന്‍ വിശപ്പുണ്ട്. കഴിച്ചാലോ'? 

 

'ഇവിടുന്നോ'? ഗോവിന്ദ് പരുങ്ങി. 'ഓള്‍ഡ്‌ കോഫീ ഹൌസില്‍ നിന്നായാലോ'?

 

'ഇവിടുത്തെ സ്വാദ് കിട്ടൂല്ല സര്‍. വാ കഴിക്കാം'. ഗോവിന്ദിന്റെ കയ്യില്‍ പിടിച്ചു വലിച്ചു അവിടെക്കണ്ട കസേരയില്‍ പിടിച്ചിരുത്തി അശ്വിന്‍. 

 

'ചേച്ചീ രണ്ട് സെറ്റ് ദോശ...മുളക് പപ്പടം രസവട ഓംലെറ്റ്‌...പിന്നെ കടുപ്പത്തില്‍ രണ്ടു ചായ അവസാനം'.

 

'ദേ കൈകഴുകണമെങ്കില്‍ വെള്ളം അവിടെയുണ്ട്'. അവന്‍ ചൂണ്ടിക്കാട്ടി.

 

മഴ ചെറുതായി ചാറുന്നുണ്ട്. നിമിഷങ്ങള്‍ക്കകം ചൂട് ദോശയും രസവടയും കൊണ്ട് അശ്വിന്‍ വന്നു. 

'കഴിക്കാം. ഓംലെറ്റ്‌ പിന്നാലെ വരും.'

'സാര്‍ വൈകുന്നേരം ബ്രഡും ജാമും ബര്‍ഗറും ഒക്കെ കൊണ്ടല്ലേ ജീവിക്കുന്നേ? ഇടയ്ക്കൊക്കെ ഒരു മാറ്റം നല്ലതാ'. 

 

ഇവന്‍ ആളുകൊള്ളാമല്ലോ എന്നോര്‍ത്ത് ഗോവിന്ദ് ചിരിച്ചു. മെല്ലെ ദോശ വായില്‍ വെച്ച്. കുറെക്കാലമായി പണിമുടക്കിയിരുന്ന രസമുകുളങ്ങളില്‍ സന്തോഷത്തിന്റെ ഉറവകള്‍ പോട്ടിവരുന്നത്‌ ഗോവിന്ദ് അറിഞ്ഞു. അമ്മയുടെ ഭക്ഷണത്തിന്റെ ഓര്‍മ്മകളും കണ്ണില്‍ പൊടിഞ്ഞത് ആരും കാണാതെ കടലിലേക്ക് നോക്കി ഇരുന്നു. മുളകിന്റെ എരുവ് നാവിനെ എരിപിരികൊള്ളിച്ചു. പപ്പടവും രസവും മുളകുമെല്ലാം മാറിമാറി എടുത്ത് ആസ്വദിച്ചു കഴിക്കുകയാണ് അശ്വിന്‍. വെളിച്ചെണ്ണ മണവുമായി ഓംലെറ്റ്‌ പാത്രത്തിലെത്തി. പിന്നാലെ ചായയും. 

'ചേച്ചീ രണ്ട് മുട്ട ബജികൂടി..' അവന്‍ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു... 'രണ്ടു പഴം പൊരിയും..' ഗോവിന്ദും വിളിച്ചു പറഞ്ഞു. അശ്വിന്‍ കൌതുകത്തോടെ നോക്കി ചിരിച്ചു.

 

    വയറും മനസ്സും നിറഞ്ഞാണ് ഗോവിന്ദ് എഴുന്നേറ്റത്. കൈകഴുകി കാശും കൊടുത്ത് ചാറുന്ന മഴയും നനഞ്ഞു ആറാട്ട് മണ്ഡപത്തിലേക്ക് ഗോവിന്ദ് ഓടി. അശ്വിന്‍ അപ്പോഴും ആ ചേച്ചിയോട് കലപിലാ സംസാരിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്. 

കടലിലേക്ക് ഇറങ്ങാതിരിക്കാന്‍ കോസ്റ്റ്ഗാര്‍ഡ് കയര്‍ വലിച്ചു കെട്ടിയിട്ടുണ്ട്. അവിടെ വരെ വെറുതെ നടക്കാം എന്ന് കരുതിയപ്പോഴേക്കും അശ്വിന്‍ എത്തി. 

 

   ബംഗ്ലൂര്‍ വിശേഷങ്ങളും ഡാന്‍സ് വിശേഷങ്ങളും നാളെ മുതല്‍ ഓഫീസില്‍ ചെയ്യേണ്ട കാര്യങ്ങളും എല്ലാം സംസാരിച്ചു സമയം പോയത് രണ്ടുപേരും അറിഞ്ഞില്ല. 

 

'ഡാ, പത്തുമണിയായി പോകണ്ടേ'?.....

 

'പോകാല്ലോ. ഞാന്‍ റെഡി'. 

നടന്ന്‍ കാറിനടുത്തെത്തി. പോലീസുകാരന്‍ ഇപ്പോഴും അവിടെയുണ്ട്. 

 

'ഈ തണുപ്പത്ത് സാറിനു ഇവിടെ ഒറ്റയ്ക്ക് നിന്നു ബോറടിക്കില്ലേ'? അശ്വിന്‍ ചോദിച്ചു. 

'ഇതൊക്കെ നമ്മുടെ ജോലിയല്ലേ'  പോലീസുകാരന്‍ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു. 

'ഗുഡ് നൈറ്റ് സര്‍' എന്ന് പറഞ്ഞു ഒരു സല്യൂട്ടും കൊടുത്ത് അവന്‍ കാറിനുള്ളില്‍ കയറി....

 

    ആളൊഴിഞ്ഞ റോഡിലൂടെ അതിവേഗം കാര്‍ പാഞ്ഞു. പറന്നു പൊങ്ങുന്ന വിമാനവും നോക്കി അശ്വിന്‍ ഇരുന്നു. മെല്ലെ ഇമകള്‍ അടഞ്ഞു... പാവം ക്ഷീണം കാണും. ഉറങ്ങട്ടെ ഗോവിന്ദ് വിചാരിച്ചു.

 

അരമണിക്കൂറില്‍ വീട്ടിലെത്തി. കാര്‍ ഒതുക്കി വീടിന്റെ വാതില്‍ തുറന്നു അകത്തുകയറി ലൈറ്റ് ഇട്ടു. കാര്‍ തുറന്നു അശ്വിന്റെ ബാഗ് എടുത്തു. അവന്റെ കവിളില്‍ തട്ടി. 

എഴുന്നേല്‍ക്ക്. വീടെത്തി... ഞെട്ടി അവന്‍ കണ്‍‌തുറന്നു. 

'ഓ ഞാന്‍ ഉറങ്ങിപ്പോയി.' വെളിയില്‍ ഇറങ്ങി അവന്‍ കൈകള്‍ കുടഞ്ഞു. മനോഹരമായ വീട്. വൃത്തിയും വെടിപ്പും.

'നീ ഇരിക്ക്. മുകളിലെ റൂം ഞാന്‍ ഒന്ന് ശരിയാക്കട്ടെ'. ഗോവിന്ദ് മുകളിലേയ്ക്ക് പോയി. അശ്വിന്‍ വീടിനകമെല്ലാം ചുറ്റിക്കണ്ടു. ചെറിയൊരു സ്വിമ്മിംഗ് പൂളും ഉണ്ട്. അവനും മുകളിലേയ്ക്ക് നടന്നു. ഗോവിന്ദ് ഒരു റൂമില്‍ എന്തെക്കൊയോ ചെയ്യുന്നുണ്ട്. 

'സര്‍ ഞാനും സഹായിക്കാം' അശ്വിന്‍ പറഞ്ഞു. 

'വേണ്ടെടാ. എല്ലാം സെറ്റ് ആണ്. നിന്റെ ബാഗ് എടുത്തു  ഒന്ന് ഫ്രഷ്‌ ആയിക്കോ. ഞാനും ഫ്രഷ് ആയിട്ട് വരാം. അല്ല, നിനക്കു കിടക്കണമെങ്കില്‍ കിടന്നോളൂ. ഞാന്‍ ലേറ്റ് ആകും. രാവിലെ 6.30നു എഴുന്നേല്‍ക്കും. ഒന്‍പതിന് ഇറങ്ങിയാല്‍ മതി ഓഫീസിലേക്ക്'.

 

'ഇല്ല. ഞാന്‍ ലേറ്റ് ആകും സാര്‍ കിടക്കാന്‍. അമ്മാവനെ വിളിക്കണം. അമ്മൂമ്മയോട് സംസാരിക്കണം. ഞാന്‍ താഴേക്ക് വന്നോളാം'.

 

'ഓക്കേ...' ഗോവിന്ദ് തഴേക്ക്‌ നടന്നു. 

 

    മൊബൈല്‍ എടുത്ത് അശ്വിന്‍ അമ്മാവനെ വിളിച്ചു. ഫോണ്‍ എടുത്തത് ചിന്മയിയാണ്. ഓ ഇപ്പോഴാണോ നമ്മളെയൊക്കെ ഓര്‍ത്തത്. ജോലികിട്ടിയപ്പോ ജാടയായോ?. പത്താംക്ലാസ്സുകാരിയുടെ പരിഭവം. സോറി മോളെ ആദ്യ ദിവസമല്ലേ. കുറെ കാര്യങ്ങള്‍ ഉണ്ടായിരുന്നു. ഞാന്‍ അമ്മയ്ക്ക് കൊടുക്കാം. എന്ന് ചിണുങ്ങി അവള്‍ പോയി. തല്ലു കൂടാന്‍ അവള്‍ക്കു ഈ ചേട്ടനല്ലേ ഉള്ളൂ. അശ്വിന്‍ ചിരിച്ചു. അമ്മാവനും അമ്മൂമ്മയും കൂടി അമ്പലത്തില്‍ കൃഷ്ണനാട്ടം കാണാന്‍ പോയിരിക്കുന്നു എന്ന്‍ അമ്മായി പറഞ്ഞു. വിശേഷങ്ങളെല്ലാം പറഞ്ഞു രാവിലെ വിളിക്കാം എന്നു പറഞ്ഞു അശ്വിന്‍ ഫോണ്‍ വെച്ചു. 

 

   കുളിച്ചു ടീഷര്‍ട്ടും ഷോര്‍ട്ട്സും ഇട്ടു. മുടി ചീകി. മൂളിപ്പാട്ടും പാടി അവന്‍ പടികളിറങ്ങി....

ടിവി ഓണ്‍ ആണ്. ഏതോ ഒരു ഇംഗ്ലീഷ് പടം....സ്വിമ്മിംഗ് പൂളില്‍ തിരയിളക്കം കണ്ടു. മുങ്ങിയും പൊങ്ങിയും ഗോവിന്ദ് നീന്തുന്നു. അവന്‍ നേരെ പൂളിന്റെ സൈഡില്‍ ചെന്നു. കാലുകള്‍ വെള്ളത്തിലിട്ടു പടിയില്‍ ഇരുന്നു. 

അവന്‍ വരുന്നത് ഗോവിന്ദ് കണ്ടിരുന്നു. മുങ്ങി അവനു സമീപത്തായി പൊങ്ങി. 

'കുളി കഴിഞ്ഞോ. ഇറങ്ങുന്നോ പൂളില്‍? വൈകുന്നേരം ഒരു മണിക്കൂര്‍ ഞാന്‍ ഇങ്ങനെ വെള്ളത്തില്‍ കിടക്കും. അതൊരു സുഖമാ'.

 

'അയ്യാ ഒരു മണിക്കൂര്‍ വെള്ളത്തില്‍ കിടക്കാന്‍ സാര്‍ പോത്താണോ'? അശ്വിന്‍ കളിയാക്കി. 

 

'അതേടാ ഞാന്‍ പോത്താണ്. നീയും ആയിക്കോ'. എന്നു പറഞ്ഞു പെട്ടെന്ന്‍ അശ്വിന്റെ കയ്യില്‍ പിടിച്ചു വലിച്ചു പൂളിലേക്കിട്ടു. 

ഒട്ടും പ്രതീക്ഷിക്കാതെ വെള്ളത്തില്‍ വീണ അശ്വിന്‍ ഒന്നു മുങ്ങിപ്പൊങ്ങി. പിന്നെ നീന്തി സൈഡില്‍ പിടിച്ചു. 

 

'എനിക്ക് നീന്തലരിയില്ലായിരുന്നു എങ്കില്‍ ഇപ്പോള്‍ സാറിനു പണി ആകുമായിരുന്നുട്ടോ' എന്നു പറഞ്ഞു അവന്‍ വെള്ളം വീശിത്തെറിപ്പിച്ചു. ഗോവിന്ദ് തിരിച്ചും. മുങ്ങി ചെന്നു അവനെ കാലില്‍ പിടിച്ചു വീണ്ടും മുക്കി.

 

'ഏതായാലും നനഞ്ഞു. എന്നാല്‍ നീന്തിയേക്കാം' എന്ന് പറഞ്ഞു ഡ്രസ്സ് മുഴുവനായും ഊരി അശ്വിന്‍ നീന്തിത്തുടിച്ചു. 

'ഈ ചെക്കന് നാണമില്ലേ തുണിയില്ലാതെ നീന്താന്‍'? ഗോവിന്ദ് ചോദിച്ചു. 

'ഓ നാണം എന്തിനാ. വേറെ ആരുമില്ലല്ലോ. വെളിച്ചം കുറവായത് കൊണ്ട് സാറിനും കാണാന്‍ പറ്റില്ലല്ലോ'. 

 

   പിന്നെ ഗോവിന്ദ് ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല. നീന്തിത്തുടിക്കുന്ന അവനെ തന്നെ നോക്കി ഗോവിന്ദ് വെള്ളത്തില്‍ കിടന്നു. ഉള്ളില്‍ എന്തൊക്കെയോ ഇളകിമറിയുന്നതും വെള്ളത്തില്‍ തന്റെ പൌരുഷം ചൂടുപിടിച്ചു കനം വെക്കുന്നതും ഗോവിന്ദ് അറിഞ്ഞു. വര്‍ഷങ്ങളായി അടക്കി വെച്ചിരുന്ന വികാരങ്ങള്‍ ഉണര്‍ന്നെഴുന്നേറ്റു. പഠനകാലത്ത്‌ നീന്തല്‍ക്കുളത്തില്‍ വെച്ചു കൌശിക് തന്ന ആദ്യ ചുംബനം.. പിന്നെ മാസങ്ങളോളം ഒരുമിച്ചുള്ള നീന്തലും പ്രണയനിമിഷങ്ങളും.. വിവാഹം കഴിഞ്ഞു അവന്‍ യു. എസ് പോയതിനുശേഷം മനപ്പൂര്‍വം സൃഷ്ടിച്ച ഏകാന്തത. അവനെ ഓര്‍മിക്കുവാന്‍ തീര്‍ത്തതാണ് ഈ സ്വിമ്മിംഗ് പൂള്‍. അതിലിതാ വേറൊരുവന്‍ നീന്തി മറിയുന്നു. ചിന്തകളെ നിയന്ത്രിക്കാന്‍ ഗോവിന്ദ് കിണഞ്ഞു പരിശ്രമിച്ചു. 

 

   അശ്വിനെ കുളത്തില്‍ നിന്നു കേറ്റിവിടാതെ ശരിയാവില്ല. ഗോവിന്ദ് മെല്ലെ അവനടുത്തെയ്ക്ക് നീന്തി. അപ്രതീക്ഷിതമായി അശ്വിന്‍ കാലുകളില്‍ പിടിച്ചു ഗോവിന്ദിനെ താഴേക്കു വലിച്ചു. അവന്റെ കൈകളില്‍ കടന്നുപിടിച്ചു ഗോവിന്ദ് മുകളിലേക്ക് ഉയര്‍ന്നു. പടവുകളിലെയ്ക്ക് അവനെ ചേര്‍ത്തു നിര്‍ത്തി അവന്‍റെ ചെവിയില്‍ നല്ലൊരു നുള്ള് കൊടുത്തു. അശ്വിന്‍ ചിണുങ്ങി. തിരിച്ചു ഗോവിന്ദിന്റെ കവിളില്‍ നുള്ളി. നന്നായി നോവിച്ചു. ഗോവിന്ദ് കൂടുതല്‍ ആശ്വിനോടു ചേര്‍ന്നു. ഗോവിന്ദിന്റെ കാലുകള്‍ അശ്വിന്റെ കാലുകളെ വരിഞ്ഞുകെട്ടി. തന്റെ മുന്നില്‍ വിറയാര്‍ന്ന ചുണ്ടുകളുമായി നില്‍ക്കുന്ന ഗോവിന്ദ്. കാലുകള്‍ക്കിടയില്‍ കുത്തിക്കയറുന്ന ശക്തമായ ഒരു വസ്തുവിന്റെ സാന്നിധ്യം അശ്വിന്‍ അറിഞ്ഞു. 

 

   കുരുക്കുകള്‍ അഴിക്കാന്‍ തോന്നുന്നതിന് പകരം ചുമന്നു തുടുത്ത ആ ചുണ്ടുകളില്‍ ഒരു ചുംബനം കൊടുക്കാനാണ് അശ്വിന് തോന്നിയത്. കൈകള്‍ കൊണ്ട് ചുറ്റി വരിഞ്ഞു ചേര്‍ത്തുപിടിച്ചു ഗോവിന്ദിന്റെ ചുണ്ടുകളില്‍ ഒരു സ്നേഹചുംബനം നല്‍കി അശ്വിന്‍. അതിനു കാത്തു നിന്നത് പോലെ ആ ചുണ്ടുകള്‍ ഗോവിന്ദ് കടിച്ചെടുത്തു. മെല്ലെ മെല്ലെ ആ ഇളം ചുണ്ടുകള്‍ ഗോവിന്ദ് നുണഞ്ഞു. കൂടുതല്‍ കൂടുതല്‍ മുറുക്കത്തോടെ അവര്‍ കേട്ടിപ്പിണഞ്ഞു. 

അശ്വിന്റെ കൈകള്‍ താഴെക്കൂര്‍ന്നു.... ഗോവിന്ദിന്റെ പൌരുഷത്തെ മുറുക്കി വെച്ചിരിക്കുന്ന ചുമന്ന ജോക്കിക്ക് ഉള്ളിലേക്ക് അവന്റെ കൈകള്‍ കടന്നു. കൊഴുത്തുരുണ്ട ഗോവിന്ദിന്റെ ചന്തികളില്‍ അവന്‍ മുറുകെപ്പിടിച്ചു അരക്കെട്ട് തന്നിലേക്ക് കൂടുതല്‍ ചേര്‍ത്തു. ഗോവിന്ദിന്റെ കൈകള്‍ അവന്റെ മുലഞ്ഞെട്ടുകളെ തഴുകിത്തലോടി. ഗാഢമായ ആ ദീര്‍ഘചുംബനം കുറേനേരം നീണ്ടു. അതിനു ശേഷം ചുണ്ടുകള്‍ വേര്‍പെടുത്തി മെല്ലെ ഗോവിന്ദ് അശ്വിന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി. പ്രണയാര്‍ദ്രമായ ആ കണ്ണുകള്‍ അയാളെ കൂടുതല്‍ വികാരം കൊള്ളിച്ചു. ആ മുഖം കൈകള്‍ കൊണ്ട് തന്നിലേക്ക് ചേര്‍ത്തു നെറ്റിയിലും അപ്പോള്‍ വിരിഞ്ഞ നുണക്കുഴിയിലും മാറിമാറി ഉമ്മകള്‍ നല്‍കി. അവന്റെ മുടിയിഴകള്‍ തലോടി കഴുത്തില്‍ മെല്ലെ കടിച്ചു. അവന്റെ മെയ്യിലൂടെ വൈദ്യുതതരംഗങ്ങള്‍ പായുന്നതും അതിന്റെ നിര്‍വൃതിയാല്‍ തന്റെ ചന്തിയിലുള്ള പിടിത്തം മുറുകുന്നതും അവന്റെ നഖമുനകള്‍ അവിടെ ആഴ്ന്നു തുടങ്ങുന്നതും ഗോവിന്ദിനെ കൂടുതല്‍ ഉന്മത്തനാക്കി. 

 

   അവന്റെ കൈകള്‍ വിടര്‍ത്തി മെല്ലെ തിരിച്ചു നിര്‍ത്തി അവന്റെ മാറില്‍ കൈകള്‍ അമര്‍ത്തി കഴുത്തിനു പിന്നെ മുടിയിഴകള്‍ക്കിടയില്‍ ചുംബിച്ചു. ആ നഗ്നമേനിയിലേക്ക് ആഴ്ന്നിറങ്ങുവാന്‍ ധൃതി കൂട്ടി ജോക്കിക്കുള്ളിലെ വരാല്‍ പിടച്ചു. അശ്വിന്റെ കറുത്ത മെയ്യിലെ ചെറിയ

രോമങ്ങളും കൊഴുത്തുരുണ്ട ചെറു മുലകളും ഞെട്ടിയുണര്‍ന്നു വിറകൊള്ളുന്ന മുലക്കണ്ണുകളും തഴുകിത്തലോടി ഗോവിന്ദിന്റെ കൈകള്‍ അവന്റെ കാലുകള്‍ക്കിടയിലെത്തിച്ചേര്‍ന്നു. അശ്വിന്‍ വിറച്ചു. തണുത്തവെള്ളത്തിനടിയിലും ചൂടുപിടിച്ചു കുലച്ചു നില്‍ക്കുന്ന അവന്റെ ശ്യാമസുന്ദരനെ ഇടംകയ്യില്‍ പിടിച്ചു വലം കയ്യാല്‍ അവന്റെ മുഖം തിരിച്ചു ചുണ്ടുകള്‍ വീണ്ടും ഗോവിന്ദ് നുണഞ്ഞു തുടങ്ങി. 

 

   ഗോവിന്ദിന്റെ ചുവന്ന ജോക്കി കാലുകള്‍ കൊണ്ട് നിരക്കി താഴ്ത്തി സ്വതന്ത്രമാക്കിയിരുന്നു അശ്വിന്‍. പ്രണയലീലകള്‍ കണ്ട് അത് ജലോപരിതലത്തില്‍ വെറുതെ ഉഴുകി നടന്നു. ചുമന്നുതുടുത്ത ആ ചൂടന്‍ ഒറ്റക്കൊമ്പനെ ഇരുകൈകള്‍ കൊണ്ടും തഴുകി. ജലകേളികള്‍ ആടിയാടി നീന്തിത്തുടിച്ചു സമയം പോയത് അവര്‍ അറിഞ്ഞില്ല.

 

വല്ലാതെ തണുക്കുന്നു.... നമുക്ക് കരയില്‍ കേറാം. അശ്വിന്‍ പ്രണയപൂര്‍വ്വം ഗോവിന്ദിന്റെ കാതുകളില്‍ മന്ത്രിച്ചു. മെല്ലെ പടവുകള്‍ കയറി ഗോവിന്ദ് അവനെ കൈ പിടിച്ചു കയറ്റി. പിറന്നപടി നില്‍ക്കുന്ന അവനെ മുറുകിപ്പുണര്‍ന്നു. ടവ്വല്‍ എടുത്ത് അവനെ നന്നായി തുടച്ചു. അവന്‍ ഗോവിന്ദിനെയും..... ശരീരങ്ങള്‍ വീണ്ടും ചൂടുപിടിച്ചു. അശ്വിനെ കോരിയെടുത്ത് ഗോവിന്ദ് ബെഡ്റൂമിലെത്തി..

അവന്റെ മേനിയില്‍ ഗോവിന്ദിന്റെ കൈകള്‍ ചിത്രം വരച്ചു. അവന്‍ നാണംകൊണ്ട് മുഖം മറച്ചു. മെല്ലെ മെല്ലെ ആ ശ്യാമസുന്ദരനെ ഗോവിന്ദ് വായിലേക്ക് ആവാഹിച്ചു. ഇളംതേന്‍ നുണഞ്ഞു. വികാരം കൊണ്ട് അവന്‍ പുളഞ്ഞു. കൂടുതല്‍ കൂടുതല്‍ ബലം വെച്ച ആ ശ്യാമദണ്ട് ഗോവിന്ദിന്റെ അണ്ണാക്കിലേക്ക് പ്രവേശിച്ചു തുടങ്ങി. തലചലിപ്പിച്ചു കൂടുതല്‍ സുഖം പകരാന്‍ ഗോവിന്ദ് പരിശ്രമിച്ചു. പിന്നെ മെല്ലെ എഴുന്നേറ്റ് അവന്റെ ശിരസ്സ് തന്റെ കാലിടകളില്‍ വരുത്തി മുകളില്‍ കിടന്നു വീണ്ടും തേന്‍ നുകരാന്‍ ആരംഭിച്ചു.

 

   കണ്ണുകള്‍ക്ക്‌ മുകളില്‍ തട്ടുന്ന ആ ചുമന്ന ഉണ്ണികളും ഒറ്റക്കൊമ്പും അശ്വിനെ മത്തുപിടിപ്പിച്ചു. നാവുകളാല്‍ അവന്‍ അവയെ തന്നിലേക്ക് സ്വീകരിച്ചു. വായില്‍ ഒതുങ്ങാത്ത ആ കൊമ്പില്‍ നിന്നും ഊറിയ മദജലം അവന്റെ നാവില്‍ പുതുരസങ്ങള്‍ തീര്‍ത്തു. എന്നാല്‍ അധികനേരം ഈ സുഖം താങ്ങാനുള്ള കണ്ട്രോള്‍ രണ്ടുപേര്‍ക്കും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. കാലങ്ങളായി ഒതുക്കിവെച്ച അമൃത് അണപൊട്ടി രണ്ടുവായ്കളിലും നിറഞ്ഞത്‌ ഒരേ സമയത്താണ്. അശ്വിന്റെ അമൃത് ഒരുതുള്ളിപോലും കളയാതെ ഗോവിന്ദ് സ്വീകരിച്ചു. നന്നായി അമര്‍ത്തി അവശേഷിച്ച തുള്ളിയും നുണഞ്ഞു. അശ്വിന്റെ വായ്ക്കുള്ളില്‍ അണപൊട്ടിയ അമൃതധാര അകത്തേയ്ക്കും പുറത്തേയ്ക്കും ഒരേ പോലെ ഒഴുകി. കൊമ്പനെ പുറത്തെടുത്ത് പരമാവധി നാവുകൊണ്ട് വൃത്തിയാകാന്‍ അശ്വിന്‍ ശ്രമിച്ചു.

  

   തളര്‍ന്നു വീണു തന്റെ നെഞ്ചില്‍ കിടക്കുന്ന ആ സുന്ദരനെ വരിഞ്ഞുപുണര്‍ന്നു അവന്‍ കിടന്നു. തുടയിടുക്കില്‍ ചൂടുജലം പരക്കുന്നത് അവന്‍ അറിഞ്ഞു. മെല്ലെ ഗോവിന്ദിനെ തള്ളി മാറ്റി അവന്‍ എഴുന്നേറ്റു. എഴുന്നേറ്റ് മുഖം പൊത്തി ഇരുന്നു ഗോവിന്ദ്.

അശ്വിന്‍ വല്ലാതെ വിഷമിച്ചു. താന്‍ എന്താണ് ചെയ്തത്? ആരോടാണ് ഇതൊക്കെ പ്രവര്‍ത്തിച്ചത്. ദൈവമേ ഇനിയെങ്ങിനെ ഞാന്‍ സാറിനെ ഫേസ് ചെയ്യും. അവനു കരച്ചില്‍ വന്നു. മെല്ലെ ഗോവിന്ദിന്റെ കാലില്‍ പിടിച്ചു. 

 

'സോറി സാര്‍. ഞാന്‍ ഒന്നും ഓര്‍ത്തില്ല. തെറ്റ് എന്റെയാണ്‌. സോറി'.

 

ഗോവിന്ദ് മുഖമുയര്‍ത്തി. ആ കണ്ണുകളില്‍ നീര്‍ക്കണങ്ങള്‍. 'നിന്നോടു ഞാനാണ് ക്ഷമ ചോദിക്കെണ്ടത്. ക്ഷമിക്കെടാ.... ഞാന്‍... എന്റെ കണ്ട്രോള്‍......'

 

ഗോവിന്ദ് കട്ടിലില്‍ മലര്‍ന്നു കിടന്നു. ആ നെഞ്ചില്‍ തലവെച്ചു അശ്വിനും. അവനെ ചേര്‍ത്തുപിടിച്ചു നെറുകയില്‍ മുത്തം നല്‍കി ഗോവിന്ദ് ആശ്വസിപ്പിച്ചു. ഒരുപുതപ്പിനുള്ളില്‍ ഒന്നായി അവര്‍ ഉറങ്ങി.

 

    രാവിലെ ആദ്യം ഉണര്‍ന്നത് അശ്വിന്‍ ആണ്. പിറന്നപടി ഉറങ്ങുന്ന ഗോവിന്ദിനെ കണ്ടു അവനു ചിരി വന്നു. മെല്ലെ ആ ചുണ്ടുകളില്‍ ഒരു മുത്തംകൊടുത്ത് എഴുന്നേല്‍ക്കാന്‍ തുടങ്ങിയ അവനെ രണ്ടു ബലിഷ്ടമായ കരങ്ങള്‍ വരിഞ്ഞുപുണര്‍ന്നു. വീണ്ടും ചൂടുപിടിച്ച ശരീരങ്ങളില്‍ ഗോവിന്ദിന്റെ നാവ് ആദ്യം പതിഞ്ഞത് അവന്റെ ഉരുണ്ട ചന്തികളിലാണ്. മെല്ലെ അതു അവന്റെ പിന്‍വാതിലിന്റെ പൂട്ടു തകര്‍ത്തു. സുഖം കൊണ്ട് പുളഞ്ഞ അവനെ കട്ടിലില്‍ മലര്‍ത്തിക്കിടത്തി നാവുകൊണ്ട് തരളിതമാക്കി ഉമിനീര്‍ നിറച്ചും തന്റെ മദജലം കൊണ്ട് നിറച്ചും മെല്ലെ കൊമ്പനെ ഗോപുരവാതിലിലൂടെ ഉള്ളിലേക്ക് കയറ്റി. പിണങ്ങി ഇടയ്ക്ക് തിരിച്ചുവരുന്ന കൊമ്പനെപ്പോലെ ഇടയ്ക്കിടയ്ക്ക് പുറത്തെയ്ക്കുവന്നും വീണ്ടും ഉള്ളിലേക്ക് കേറിയും അവന്‍ കുറച്ചുനേരം കവാടത്തില്‍ നിന്നു. പിന്നെ അടുത്ത ശക്തമായ ആഘാതത്താല്‍ ഉള്ളിലേയ്ക്ക് ആഴ്ന്നിറങ്ങി. അശ്വിന്‍ നിലവിളിച്ചു. കണ്ണുകള്‍ ഇറുക്കിയടച്ചു. വന്യമായ വേഗത്തോടെ ആ ഒറ്റക്കൊമ്പന്‍ അശ്വിന്റെ ഉള്ളില്‍ ചിന്നംവിളിച്ചു. വേദനയാല്‍ കണ്ണ് നിറഞ്ഞൊഴുകുമ്പോഴും ഗോവിന്ദ് അനുഭവിക്കുന്ന സുഖം ആ മുഖത്തുനിന്നു അവന്‍ കണ്ടറിഞ്ഞു. ഒരു മുരളലോടെ ഗോവിന്ദ് അവന്റെയുള്ളില്‍ പാല്പ്പുഴ ചുരത്തി. തളര്‍ന്നു ഊര്‍ന്നിറങ്ങി വന്ന കൊമ്പനോടൊപ്പം തിരിച്ചോഴുകിയ പാലിന് ചെറു ചുമപ്പു കലര്‍ന്നിരുന്നു. കവാടത്തില്‍ കൊമ്പനുണ്ടാക്കിയ മുറിവുകള്‍ കാരണം ഉള്ളില്‍ തീക്കൊള്ളികൊണ്ട് കുത്തിയ നീറ്റലില്‍ അശ്വിന്‍ പുളഞ്ഞു. അതു കണ്ട് ഗോവിന്ദ് പരിഭ്രമിച്ചു.

 

'ഡാ, കുട്ടാ...പ്രശ്നമായോ..?'

 

'സാരമില്ലേട്ടാ. നല്ല നീറ്റല്‍.. അതാ......'

 

'ഒഹ്, മരുന്നുവേക്കണോ..?'

 

'വേണം.... എന്റെ ചുണ്ടില്‍ വേഗം താ.....'

 

ഗോവിന്ദ് അവന്റെ മുഖമുയര്‍ത്തി ചുണ്ടില്‍ ചുംബിച്ചു. അവന്റെ സുന്ദരനെ വീണ്ടുമുണര്‍ത്തി..... നിനക്ക് എന്നെ കളിക്കണോ ഡാ....?'ഗോവിന്ദ് മെല്ലെ ചോദിച്ചു. നാണം കൊണ്ട് അശ്വിന്‍ ചുമന്നു. നുണക്കുഴികള്‍ വീണ്ടും വിരിഞ്ഞു. 

 

ഗോവിന്ദ് മെല്ലെ അവന്റെ സുന്ദരനെ തന്റെ കവാടത്തില്‍ ഉരസി. പിന്നെ തിരിഞ്ഞു അശ്വിന്റെ മുഖത്തോടു ചേര്‍ത്തു മുട്ടില്‍ നിന്നു. ചുമന്നു കൂമ്പിത്തുടങ്ങിയ പൂവിനെപ്പോലെ തോന്നിയ ആ കവാടമുഖത്ത് അശ്വിന്‍ തന്റെ നാവുകടത്തി. പിന്നെ അല്‍പനേരം കഴിഞ്ഞു തന്റെ വിരലുകള്‍ ഓരോന്നായി കയറ്റിയിറക്കി. സുഖം കൊണ്ട് ഗോവിന്ദ് പുളഞ്ഞു. മൂന്നു വിരലുകള്‍ ഒരേ സമയം കയറ്റിയിറക്കി കവാടം വിശാലമാക്കി. ഈ സമയമത്രയും അവന്റെ സുന്ദരനെ താലോളിക്കുകയായിരുന്നു ഗോവിന്ദ്. ഗോവിന്ദിനെ കുനിച്ചു നിര്‍ത്തി തന്റെ സുന്ദരനെ മെല്ലെ അശ്വിന്‍ കവാടം കടത്തി. കൂടുതല്‍ മുറുക്കം കിട്ടാനായി ഗോവിന്ദ് കാലുകള്‍ ചേര്‍ത്തുപിടിച്ചു. അശ്വിന് ഒട്ടും തിടുക്കം ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. ഒരു പതിഞ്ഞ താളത്തില്‍ അവന്‍ കളിതുടര്‍ന്നു. പിന്നിലെ നീറ്റലും മുന്നിലെ സുഖവും കൂടി പറഞ്ഞറിയിക്കാന്‍ സാധിക്കാത്ത ഒരു സുഖം അവന്‍ അനുഭവിച്ചു. ക്രമേണ അവന്‍ വേഗം കൂട്ടി. കൈകള്‍ കൊണ്ട് ഗോവിന്ദിന്റെ മുലഞെട്ടുകള്‍ ഞെരിച്ചു. മുഖം ചെരിച്ചു ചുണ്ടുകള്‍ നുകര്‍ന്ന് ആഞ്ഞടിച്ചു. അരക്കെട്ടില്‍ വിറയല്‍ പടര്‍ന്നു. സുഖപ്രവാഹം കെട്ടുപൊട്ടിച്ചു പടര്‍ന്ന്‍ ഒഴുകി. ആലസ്യത്തോടെ അവന്‍ ഗോവിന്ദിന്റെ പുറത്തു കിടന്നു. 

 

   ക്ലോക്കില്‍ അപ്പോള്‍ എട്ടുമണി മുഴങ്ങി.... കെട്ടിപ്പിടിച്ചു അങ്ങിനെ തന്നെ കിടക്കണം എന്ന്‍ ആഗ്രഹം ഉണ്ടെങ്കിലും ഗോവിന്ദ് എഴുന്നേറ്റു. അശ്വിനെ പൊക്കിയെടുത്തു. നേരെ എടുത്ത് സ്വിമ്മിംഗ് പൂളിലേക്കിട്ടു.... ഒന്ന് കൂടി ജലകേളികളാടി പെട്ടെന്നുതന്നെ കരയ്ക്ക്‌ കയറി. 

 

ഡ്രസ്സിംഗ് ഒക്കെ വേഗം ചെയ്ത് കാറില്‍ ഓഫീസിലേക്ക് പുറപ്പെട്ടു. കാറില്‍ ഇരിക്കുമ്പോഴും അശ്വിന്‍ ഗോവിന്ദിനെ തഴുകുന്നുണ്ടായിരുന്നു. പാര്‍ക്കിംഗ് ഏരിയയില്‍ നിന്നു ലിഫ്റ്റില്‍ കേറുമ്പോള്‍ ഗോവിന്ദ് പറഞ്ഞു. നീ ഇന്നലെ എന്റെ കൂടെ ആയിരുന്നു എന്ന് ആരോടും പറയണ്ടാട്ടോ. അശ്വിന്‍ പുഞ്ചിരിച്ചു. 

 

ഓഫീസില്‍ അന്ന് പതിവിലധികം തിരക്കുണ്ടായിരുന്നു ഗോവിന്ദിന്. അശ്വിനെ ഗ്രൂം ചെയ്യാനുള്ള ചുമതല രാധികയ്ക്കായിരുന്നു. അടങ്ങിയൊതുങ്ങി അതൊക്കെ വേഗം അവന്‍ പഠിച്ചെടുത്തു. ഇടക്കിടയ്ക്ക് കസേരയില്‍ അമര്‍ന്നിരിക്കുമ്പോള്‍ വേദനവരും... അപ്പോഴൊക്കെ ഒളികണ്ണിട്ട് അവന്‍ ഗോവിന്ദിന്റെ ക്യാബിനില്‍ നോക്കും. തന്റെ മുന്നില്‍ രാവെളുക്കുവോളം പ്രണയ ലീലയാടിയ ആ സുന്ദരന്‍ തന്നെയോ ഇത് എന്ന്‍ അവന്‍ സന്ദേഹിച്ചു. 

 

ഇടയ്ക്ക് ക്യാബിനിലേക്ക് വിളിപ്പിച്ചപ്പോള്‍ ഒരു കള്ളച്ചിരിയോടെ ചോദിച്ചു, 'കുട്ടാ ഇപ്പൊ എങ്ങിനെയുണ്ട്'? 

'കുഴപ്പമില്ല ഏട്ടാ.. സോറി സര്‍....'

 

    വൈകുന്നെരത്തെയ്ക്ക് ഒരു വര്‍ക്ക്‌ ഏല്‍പ്പിച്ചു ഗോവിന്ദ് അവനെ മടക്കി. അതു മനോഹരമായി ചെയ്തു പറഞ്ഞ സമയത്തിനും മുന്‍പേ രാധികയ്ക്ക് അവന്‍ അയച്ചു കൊടുത്തു. 

 

എല്ലാവരും ഇറങ്ങുന്ന സമയമായപ്പോള്‍ അവന്‍ ക്യാബിനില്‍ ചെന്നു. 

'ഞാന്‍ താമസസ്ഥലം നോക്കാന്‍ പൊയ്ക്കോട്ടേ'?...

 

'നിനക്ക് ഇനി വേറെ സ്ഥലം വേണോ? എന്റെ കൂടെ നിന്നു കൂടെ'?....

 

ഗോവിന്ദിന്റെ ആ ചോദ്യം പ്രതീക്ഷിച്ചു തന്നെയാണ് അശ്വിന്‍ നിന്നത്. 

 

'കുളം എന്നും വൃത്തികേടാക്കണോ ചേട്ടാ.?....

അവന്റെ ചോദ്യം കേട്ട് ഗോവിന്ദ് ചിരിച്ചു.... മനസ്സറിഞ്ഞു... മനസ്സു നിറഞ്ഞു ചിരിച്ചു.

 

   അഞ്ചരയോടെ ഓഫീസില്‍ നിന്നിറങ്ങി ട്രാവന്‍കൂര്‍ മാളില്‍ കയറി കുറച്ചു കറങ്ങി കാര്‍ണിവലില്‍ ഒരു സിനിമയും കണ്ട് വീട്ടില്‍ എത്തിയപ്പോള്‍ സമയം 11 മണി. രാത്രിയിലെ മധുരനിമിഷങ്ങളുടെ ഓര്‍മ്മപ്പെടുത്തല്‍ എന്ന പോലെ ആ ചുമന്ന ജോക്കി പൂളില്‍ ഒഴുകി നടന്നു....................

 

കഥാന്ത്യം

നാലുമാസങ്ങള്‍ക്ക് ശേഷം ഇരുവരും കടല്‍കടന്നു.. അനുരാഗം നിയമവിധേയമായ നാട്ടില്‍ ഒരുമിച്ചു ജീവിക്കുവാനായി............ 25/5/2018