Amal Ghosh
നമസ്കാരം. ഞാൻ അമൽ ഘോഷ്. ഇപ്പൊ വയസ്സ് 23. അച്ഛൻ ഉണ്ണി. പട്ടാളത്തിൽ ആണ്. അമ്മ രേഖ. ഒരു സ്കൂൾ ടീച്ചറും. ഞാൻ ഒറ്റ മകനാണ്. ഏകദേശം ഒരു വർഷത്തിന് ഉള്ളിൽ നടന്ന ഒരു സംഭവമാണ് ഞാൻ പറയുന്നത്. ഇതെഴുതുമ്പോൾ എന്റെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞൊഴുകും. കാരണം അച്ഛൻ ഉണ്ടായിരുന്നുവെങ്കിൽ ഇന്ന് ഇങ്ങനേ നിങ്ങൾക്ക് മുന്നിൽ വന്നു നിന്ന് ഇത് പറയാൻ ഉള്ള അവസ്ഥ ഉണ്ടാകുമായിരുന്നില്ല. എങ്കിൽ ഞാൻ എന്റെ കാര്യങ്ങൾ പറഞ്ഞോട്ടെ....
അച്ഛൻ 2018ലാണ് അവസാനായി ലീവിന്
നാട്ടിൽ വന്നിട്ട് പോയത്. അന്ന് അച്ഛൻ പോയപ്പോൾ ഞാൻ ഒത്തിരി കരഞ്ഞു. കാരണം
ഇനിയുള്ള അച്ഛന്റെ വരവ് റിട്ടയർ ചെയ്തുകൊണ്ടാവും. അതിന് ഇടയ്ക്ക് അച്ഛൻ
വരില്ലെന്ന് പലതവണ പറഞ്ഞിരുന്നു. ആറു മാസത്തെ ലീവ് കഴിഞ്ഞു അച്ഛൻ പോയി. ഞാൻ
psc കോച്ചിംഗ് ക്ലാസ്സിൽ പോയി തുടങ്ങി. ഒരുവിധം ടെസ്റ്റുകൾ ഒക്കെ നന്നായി
എഴുതി. അങ്ങനെ ഇരിക്കുമ്പോഴാണ് കൊറോണ വന്നത്. അങ്ങനെ ഞാൻ, അമ്മയോടൊപ്പം
വീടിനുള്ളിൽ തന്നെ ആയി. ലോക്ഡോൺ സമയത്ത് ആണ് അറിയുന്നത് അച്ഛൻ രോഗം
ബാധിച്ചു ഹോസ്പിറ്റലിൽ അഡ്മിറ്റ് ആയെന്ന്. രോഗം മൂർച്ഛിച്ചു. ഒടുവിൽ അച്ഛൻ
മരണത്തിനു കീഴടങ്ങി. അവസാനമായി ഒരു നോക്ക് കാണാൻ പോലും അച്ഛനെ ഞങ്ങൾക്ക്
കഴിഞ്ഞില്ല. അതിനിടയിൽ എനിക്കും അമ്മയ്ക്കും കൊറോണ ആയി.. ആയിടയ്ക്ക് ഞങ്ങളെ
ഹെല്പ് ചെയ്യാൻ വന്നത് അച്ഛന്റെ റെജിമെന്റിൽ തന്നെ ഉള്ള ഒരു അങ്കിൾ ആണ്.
പേര് നകുലൻ. അച്ഛന്റെ അതെ പ്രായം. അവിവാഹിതൻ. വീട്ടിൽ അമ്മയും അച്ഛനും
കല്യാണം കഴിക്കാത്ത ഒരു അനിയനും മാത്രം. കൊറോണ സമയം നകുലൻ അങ്കിൾ നാട്ടിൽ
ഉണ്ടായിരുന്നു. ഞങ്ങളുടെ കാര്യമൊക്കെ ഒരു ബുദ്ധിമുട്ടും ഇല്ലാതെ അങ്കിൾ
നോക്കി. അങ്കിൾ തൃശൂർകാരനാണ്.
അച്ഛൻ പോയ വിഷമത്തിൽ അമ്മ അധികം ആരോടും മിണ്ടുകയോ
മുറി വിട്ട് പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങുകയോ ഒന്നും ചെയ്തിരുന്നില്ല. ഞാൻ അമ്മയെ
ഇടയ്ക്ക് സമാധാനിപ്പിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു. എങ്കിലും അമ്മയ്ക്ക് മാറ്റമൊന്നും
ഉണ്ടായില്ല. ആയിടയ്ക്ക് അമ്മയുടെ സ്കൂളിലെ ഒരു അദ്ധ്യാപകൻ വീട്ടിലേക്ക്
വന്നു. അദ്ദേഹം സ്വയം പരിചയപ്പെടുത്തിയപ്പോഴാണ് എനിക്ക് അദ്ദേഹം അമ്മയുടെ
സഹപ്രവർത്തകൻ ആണെന്ന് മനസ്സിലായത്. എനിക്ക് അദ്ദേഹത്തെയോ അദ്ദേഹത്തിന്
എന്നെയോ മുൻപ് പരിചയം ഇല്ലെന്നത് വാസ്തവം. നല്ല സുമുഖനായ ഒരു ചെറുപ്പക്കാരൻ
37വയസ്സിനടുത്തു പ്രായം. വാക്കിലും* നടത്തത്തിലും പ്രവർത്തിയിലും* ആരെയും
ആകർഷിക്കുന്ന വിധത്തിലുള്ള പെരുമാറ്റം. അദ്ദേഹം അമ്മയുമായി സംസാരിച്ചു
കഴിഞ്ഞ് എന്റെ അടുത്തും വന്നു. ഞങ്ങൾ പരിചയപ്പെട്ടു. പേര് നന്ദൻ എന്നാണ്.
സ്വദേശം കോഴിക്കോട് ആണ്. ക്രീം നിറമുള്ള ഖദർ ഷർട്ടും കറുത്ത പാന്റും തോളിൽ
ഒരു സഞ്ചിയും മുഖത്തെ കണ്ണടയും കണ്ടപ്പോൾ എനിക്ക് ഹരികൃഷ്ണൻസ് സിനിമയിലെ
ഗുപ്തനെ ഓർമവന്നു. മൊബൈൽ എടുത്തു അദ്ദേഹം എന്റെ നമ്പർ വാങ്ങി. Missedcall
ചെയ്തിട്ട്, എന്തെങ്കിലും ആവശ്യമുണ്ടെങ്കിൽ വിളിക്കാൻ മടിക്കേണ്ട എന്ന്
പറഞ്ഞു. അൽപനേരം കൂടി സംസാരിച്ചിരുന്ന ശേഷം അദ്ദേഹം പോകാൻ ഇറങ്ങി.
അപ്പോഴേക്കും നകുലൻ അങ്കിൾ അവിടേക്ക് വന്നു. അവർ തമ്മിൽ അവിടെ വെച്ചൊരു
പരിചയപ്പെടൽ ഉണ്ടായി. സന്തോഷത്തോടെ നന്ദൻ സർ യാത്രയായി. അങ്ങനെ ആ വർഷം
എങ്ങനെയൊക്കെയോ കടന്നുപോയി. ലോക്ക്ഡൌൺ ഒക്കെ മാറിവന്ന സമയം. അമ്മ ഇപ്പൊ
നല്ലപോലെ ഓക്കേ ആയി. അതിന്റെ ക്രെഡിറ്റ് നകുലൻ അങ്കിളിനു ഉള്ളതായിരുന്നു.
അങ്കിൾ ഒരുപാട് പ്രയത്നിച്ചിട്ട് ആണ് അമ്മയെ ജീവിതത്തിലേക്ക് തിരിച്ചു
കൊണ്ടുവന്നത്. പക്ഷെ ജീവിതത്തിലേക്ക് തിരിച്ചു വന്ന അമ്മയുടെ സ്വഭാവത്തിൽ
ചില ആസ്വഭാവികതകൾ ഞാൻ കണ്ടു. നകുലൻ അങ്കിളിനോട് ഇടപഴകുന്ന രീതി, നിൽപ്,
നടപ്പ്, വസ്ത്രധാരണം... അങ്ങനെ കുറെ കാര്യങ്ങൾ എനിക്ക് മുന്നിൽ
തുറന്നുവന്നു.
രാത്രി
മുഴുവനും അമ്മ ഫോണിൽ ചാറ്റിങ്ങും വീഡിയോ കാളിലും ഒക്കെ ആയിരിക്കും.
റൂമാകെ ചിരിയും പതിയെ ഉള്ള സംസാരവും നകുലൻ അങ്കിൾ വരുമ്പോ ഞാൻ കാണാതെ ഉള്ള
മുട്ടി ഉരുമ്മലും മുറിയിൽ കയറി ഉള്ള സംസാരവും ഒക്കെ കണ്ടിട്ട് എനിക്കാകെ
എന്തോ പോലെ ആണ്. അങ്കിൾ വരുമ്പോ എനിക്ക് കഴിക്കാൻ എന്തെങ്കിലും ഒക്കെ
കൊണ്ടുവരുന്നത് പതിവായിരുന്നു. ആദ്യമൊക്കെ ഞാൻ അത് വാങ്ങിയിരുന്നെങ്കിലും
പോകെപ്പോകെ ഞാൻ അത് നിരസിക്കാൻ തുടങ്ങി. അത് മനസ്സിലാക്കിയ അമ്മ ഒരുദിവസം
എന്റെ അടുത്തുവന്നു.
"എന്താ നിനക്ക് നകുലിനോട് ഒരു
അകൽച്ച?"
"ഒന്നുമില്ല അമ്മേ"
ഞാൻ അകന്ന് മാറാൻ
ശ്രമിച്ചു. പക്ഷെ അമ്മ എന്നെവിടുന്ന മട്ടില്ല.
"നോക്ക് അമലൂ.... അച്ഛൻ
പോയ സങ്കടം ഒക്കെ മാറി വന്നത് നകുൽ വന്നതിന് ശേഷമാണ്. അദ്ദേഹത്തെ നമ്മൾ
അകറ്റി നിർത്തുന്നത് എത്ര വലിയ ദോഷമാണെന്ന് അറിയുമോ? നകുൽ ഇന്ന് ഒരുപാട്
വിഷമിച്ചാണ് ഇവിടുന്ന് പോയത്. വൈകുന്നേരം വരുമ്പോ നീ അദ്ദേഹത്തോട് പഴയ പോലെ
തന്നെ സംസാരിക്കണം."
അമ്മയുടെ ആ പറച്ചിൽ കേട്ടപ്പോ എനിക്ക് അത്
ശരിയാണെന്നു തോന്നി. ഞാൻ നകുലൻ അങ്കിളിന്റെ അടുത്ത് സംസാരിക്കാൻ
കാത്തിരുന്നു. അപ്പോഴൊന്നും ആ ചിന്തകൾ എന്നെ വേട്ടയാടിയിരുന്നില്ല.
വൈകുന്നേരമായപ്പോ അങ്കിൾ വന്നു. അമ്മ എന്റെ അടുത്ത് വന്നു
സന്തോഷത്തോടെ അങ്കിൾ വന്നെന്ന് പറഞ്ഞു. ഞാൻ നേരെ ഹാളിൽ പോയി അങ്കിളിനെ
നോക്കി. കുറച്ചു സമയം അങ്കിളിനോടൊപ്പം സംസാരിച്ചു. ഞാൻ സംസാരിക്കാതെ
ഇരുന്നപ്പോ ഒരുപാട് സങ്കടം തോന്നിയെന്ന് അങ്കിൾ പറഞ്ഞപ്പോൾ എന്റെ ഉള്ളിൽ
ഉള്ളതൊക്കെ എന്റെ വെറും തോന്നലുകൾ ആണെന്ന് ഒരുനിമിഷം ഞാൻ കരുതിപ്പോയി.
ആഹാരമെല്ലാം കഴിച്ചിട്ട് അങ്കിൾ പോകാനായി ഇറങ്ങി. പിന്നാലെ ഞാൻ
മുറിയിലേക്ക് വന്നു കിടന്നു.
അന്ന് രാത്രി..ദുസ്വപ്നം കണ്ട് ചാടി എഴുന്നേറ്റ ഞാൻ വെള്ളം കുടിക്കാനായി
ഡെയിനിങ് ഹാളിലേക്ക് വന്നു. അപ്പൊ അമ്മയുടെ മുറിയിൽ ലൈറ്റ് കിടക്കുന്നത്
ഞാൻ കണ്ടു. അമ്മ ഉറങ്ങിയെങ്കിൽ ലൈറ്റ് off ചെയ്തേക്കാം എന്ന് കരുതി വാതിലിൽ
എത്തിയ ഞാൻ കണ്ട കാഴ്ച വളരെ ഭയാനകമായിരുന്നു. ഒരു നൂലിഴ പോലും ഇല്ലാതെ
കട്ടിലിൽ കിടന്ന് കാലുകൾ അകറ്റി അങ്കിളിനെ അരക്കെട്ടിലേക്ക് സ്വീകരിക്കുന്ന
എന്റെ അമ്മ. വീട്ടിലേക്ക് പോയ അങ്കിൾ ഇത് എപ്പോ തിരിച്ചെത്തി? ഞാൻ
ആലോചിച്ചു. അങ്കിൾ പോയിരുന്നില്ലെന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിലായി. ഞാൻ
മുറിയിലേക്ക് തന്നെ സൂക്ഷിച്ചു നോക്കി. അതെ, അത് നകുലൻ അങ്കിൾ തന്നയാണ്.
അങ്കിൾ അമ്മയിലേക്ക് പടർന്നു കയറുകയാണ്. എല്ലാം മറന്ന് അവരിരുവരും രതിയുടെ
സ്വർഗ്ഗകവാടങ്ങൾ തുറന്ന് ആളി കത്തുകയാണ്. നിറഞ്ഞൊഴുകിയ എന്റെ കണ്ണുകളെ
തുടച്ചുമാറ്റി ഞാൻ എന്റെ മുറിയിലേക്ക് വന്നു. അമ്മയുടെ മുറിയിൽ നിന്നും
അപ്പോഴും ശീൽക്കാര ശബ്ദങ്ങൾ കേൾക്കാൻ തുടങ്ങി. ഞാൻ എന്റെ വാതിലുകൾ പതിയെ
ചാരി. അമ്മയും അങ്കിളും എന്നെ കബളിപ്പിക്കുകയായിരുന്നു. പതിയെ
തലയിണയിലേക്ക് മുഖം അമർത്തി ഞാൻ ശബ്ദമുണ്ടാക്കാതെ കരയാൻ തുടങ്ങി. എങ്ങനെയോ
ഞാൻ അറിയാതെ ഉറങ്ങിപ്പോയി.
രാവിലെ ഉണരുമ്പോൾ അമ്മ അടുക്കളയിൽ ചായ
ഉണ്ടാക്കിക്കൊണ്ടിരിക്കുകയായിരു ന്നു. ഞാൻ ഡെയിനിങ് ടേബിളിലേക്ക്
ഇരുന്നു. അമ്മ എനിക്ക് ഒരു ഗ്ലാസ് ചായ കൊണ്ടുവന്നു തന്നു. ഞാൻ അമ്മയെ
ഒന്ന് സൂക്ഷിച്ചു നോക്കി. മുഖത്ത് എന്തെന്നില്ലാത്ത പ്രസ്സന്നത. ചുവന്നു
തടിച്ച ചുണ്ടുകളും കവിളുകളും. ഇന്നലെ അങ്കിൾ കടിച്ചു പറിച്ചു വിട്ടതാവും.
ഞാൻ മനസ്സിൽ കരുതി. എനിക്ക് അമ്മയോട് എന്തെന്നില്ലാത്ത ദേഷ്യം തോന്നി.
എനിക്ക് ചായ തന്നിട്ട് അമ്മ ഒരു ഗ്ലാസ് ചായ അടുത്ത കസേരയുടെ മുന്നിലേക്ക്
നീട്ടി വെച്ചു. എന്നിട്ട് എന്നെ നോക്കി.
"ഇന്നലെ നകുൽ ഇറങ്ങി പകുതി
ആയപ്പോ വണ്ടിയുടെ പെട്രോൾ തീർന്നു. അപ്പൊ എന്നെ വിളിച്ചു. രാത്രി തനിച്ചു
പോകണ്ട എന്ന് പറഞ്ഞപ്പോ നകുൽ ഇങ്ങോട്ടേക്കു തിരിച്ചു പോരുന്നു. ഇന്നലെ നകുൽ
ഇവിടെയാ കിടന്നത്."
ഒരു പരുങ്ങൽ പോലും ഇല്ലാതെ അമ്മ ഒരു കള്ളം
പറഞ്ഞൊപ്പിച്ചത് ഞാൻ അമ്പറപ്പോടെയാണ് കേട്ടിരുന്നത്. അപ്പോഴേക്കും
ബാത്റൂമിൽ നിന്ന് ഒരു മുണ്ട് ഉടുത്തുകൊണ്ട് അങ്കിൾ ഇറങ്ങിവന്നു. ടവൽ
കൊണ്ട് അങ്കിൾ മുഖവും കക്ഷവും ഒക്കെ തുടച്ചു നീക്കുമ്പോൾ അങ്കിളിന്റെ മാറിൽ
നഖം കൊണ്ട് പോറിയ പാട് ഞാൻ കണ്ടു.
"എന്തുപറ്റി അങ്കിളേ നെഞ്ചിൽ ഒരു പാട്?"
"ഓ... അതോ.... ഇന്നലെ കൊതുക് കുത്തിയപ്പോൾ ഞാൻ മാന്തിയതാ. എന്നാ കടി
ആയിരുന്നു കൊതുക്.."
അതും പറഞ്ഞ് അങ്കിൾ അമ്മയെ ഒന്ന് നോക്കി. അമ്മ
നാണംകൊണ്ട് അങ്കിളിനെ ഒന്ന് നോക്കി ചുണ്ടുകൾ കടിച്ചു നിന്നു. കടി
കൊതുകിനല്ലെന്നും കുത്തിയത് കൊതുക് അല്ലെന്നും എനിക്ക് അറിയില്ലെന്നാ
രണ്ടിന്റേം വർത്തമാനം കേട്ടാൽ. ഞാൻ ചായകുടിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കെ അങ്കിൾ ഷർട്ട്
എടുത്തു പാന്റും എടുത്തു ഉടുത്തു വെളിയിലേക്ക് ഇറങ്ങി. പിന്നാലെ അമ്മയും.
"ഇന്ന് വരില്ലേ? അതോ ഇന്ന് ക്ഷീണം തീർക്കാൻ വീട്ടിൽ തന്നെ നിൽക്കുക
ആണോ?"
അമ്മ അങ്കിളിനോട് ചോദിച്ചു. അങ്കിൾ അമ്മയുടെ കവിളിൽ ഒന്ന് നുള്ളി
"കൊതി തീർന്നിട്ട് ക്ഷീണം തീർക്കാം. അതല്ലേ നല്ലത്.? ഞാൻ വരും ഇന്ന്.
കാത്തിരുന്നോ"
ബൈക്ക് സ്റ്റാർട്ട് ചെയ്തു അങ്കിൾ പോയി.
അപ്പൊ എനിക്ക് മനസ്സിലായി പെട്രോൾ തീർന്നില്ലെന്ന്.
നകുലൻ അങ്കിൾ പോയി
കഴിഞ്ഞിട്ട് ഞാൻ ചായകുടിച്ചു കഴിഞ്ഞിട്ട് കുളിച്ചു. എന്റെ മൈൻഡ്
ശരിയല്ലെന്ന് തോന്നിയിട്ടാവാം ഞാൻ ഫോൺ എടുത്തു നന്ദൻ സാറിന്റെ നമ്പർ ഡയൽ
ചെയ്തു. ഒന്ന് രണ്ട് റിങ് പോയശേഷം അപ്പുറത്ത് നിന്ന് സാറിന്റെ ഹലോ വിളിയുടെ
ശബ്ദം. അത് കേട്ടതും എന്റെ മനസ്സിൽ ആകെ ഒരു ആശ്വാസം. ഞാൻ സാറിനെ ഒന്ന്
കാണാൻ ആഗ്രഹമുണ്ടെന്നും ഇന്ന് വീട്ടിലേക്ക് വരുമോ എന്നും ചോദിച്ചപ്പോൾ ഒരു
ബുദ്ധിമുട്ടും തോന്നാതെ അദ്ദേഹം ഓക്കേ പറഞ്ഞു. വൈകുന്നേരം വരാമെന്ന് പറഞ്ഞു
അദ്ദേഹം ഫോൺ വെച്ചു. അന്ന് ആമ്മ സ്കൂളിൽ പോയി തിരിച്ചു വന്നപ്പോൾ നന്ദൻ
സാറും കൂടെ വരുമെന്ന് ഞാൻ പ്രതീക്ഷിച്ചു. പക്ഷെ സർ 6മണി ആകുമ്പോഴേക്കും
വരാമെന്ന് അമ്മയോട് പറഞ്ഞു ഏല്പിച്ചിരുന്നു.
6മണി
ആയപ്പോഴേക്കും നന്ദൻ സർ വീട്ടിലെത്തി. എനിക്ക് ഏറെ സന്തോഷമായി.
അമ്മയ്ക്കും. അമ്മ സാറിന് ചായയും പലഹാരവും നൽകി. അദ്ദേഹം
ചായകുടിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നപ്പോൾ തന്നെ എന്നോട് സംസാരിക്കുകയായിരുന്നു.
അതിനൊക്കെ ഞാൻ പിന്നീട് മറുപടി തരാമെന്നും ആദ്യം സർ ചായ കുടിക്കൂ എന്നും
പറഞ്ഞു. ചായകുടിച്ച ശേഷം ഞാനും സാറും മുകളിലെ ബാൽകണിയിലേക്ക് പോയി. അവിടെ
ചെയർ എടുത്ത് ഇട്ട ശേഷം ഞങ്ങൾ അവിടെ ഇരുന്നു. അദ്ദേഹം വീണ്ടും വീണ്ടും
എന്താണ് പ്രശ്നം എന്ന് ചോദിച്ചപ്പോൾ ഞാൻ ഒന്ന് ആലോചിച്ചു.....
ഒരു
സഹപ്രവർത്തകയെ പറ്റി മോശമായി അവരുടെ മകനിൽ നിന്ന് തന്നെ അറിയുന്ന ഒരാളുടെ
പ്രതികരണവും ചിന്തകളും എങ്ങനെയാകും?, അമ്മയോട് സാറിന്റെ പിന്നീടുള്ള സമീപനം
എങ്ങനെയാകും.... അതുകൊണ്ട് ഞാൻ കാര്യങ്ങൾ ഒന്ന് വളച്ചുകെട്ടി പറയാൻ
തുടങ്ങി.
"സർ,
കുറച്ചു ദിവസമായി എന്റെ മനസ്സ് വല്ലാതെ വേദനിക്കുന്നു. എന്താണ് കാര്യം
എന്ന് എനിക്ക് അറിയില്ല. പക്ഷെ ഉള്ളിൽ ഒരു വിങ്ങൽ പോലെ. ആരോടും
സംസാരിക്കാനോ പുറത്ത് ഇറങ്ങി എങ്ങോട്ടും പോകാനോ ഒന്നും കഴിയുന്നില്ല.
അപ്പോഴാണ് ഞാൻ സാറിന്റെ കാര്യം ആലോചിച്ചത്. സാറിനോട് കുറച്ചു നേരം
സംസാരിച്ചാൽ എനിക്ക് എന്റെ പ്രശ്നങ്ങൾക്ക് പരിഹാരം കിട്ടുമെന്ന് തോന്നിയാ
വരുമോ എന്ന് ചോദിച്ചത്.."
അതൊക്കെ കേട്ടിരുന്നിട്ട് സർ എഴുന്നേറ്റു എന്റെ
അരികിലേക്ക് വന്നു. ഞാനും എഴുന്നേറ്റു. അദ്ദേഹം എന്റെ കൈകളിൽ പിടിച്ചു.
'യോഗ
ചെയ്യണം.... അത് കൊണ്ട് മാത്രമേ നമുക്ക് ഇതിനെ മാറ്റാൻ കഴിയൂ. എനിക്കും
ഇടയ്ക്ക് ഡിപ്രഷൻ ഉണ്ടായിരുന്നു. ആ സമയം ഞാൻ യോഗ ചെയ്യുമായിരുന്നു.
എന്തായാലും എന്നോട് സംസാരിക്കണമെന്ന് തോന്നിയല്ലോ അതിനായി എങ്കിലും എന്നേ
വിളിച്ചല്ലോ. ഇനി നമുക്ക് ശരിയാക്കാം. ഞാൻ ഇല്ലേ കൂടെ... വിഷമിക്കണ്ട...."
എനിക്ക്
എന്തോ ഒരു ധൈര്യം കിട്ടിയ പോലെ. അന്ന് വൈകുന്നേരം നന്ദൻ സർ ഇന്ന് ഇവിടെ
നിൽക്കുമോ എന്ന് ഞാൻ ചോദിച്ചപ്പോൾ ആദ്യം അദ്ദേഹം ഒന്ന് മടിച്ചു. പിന്നെ
അമ്മയോട് കൂടി ഞാൻ ചോദിക്കാൻ പറഞ്ഞു. വൈകുന്നേരം നകുലൻ അങ്കിൾ വരും..
അപ്പോൾ എന്തുചെയ്യും എന്ന് ആദി ഉള്ളത് കൊണ്ട് അമ്മയും സാറിനോട് ഒരു തണുപ്പൻ
രീതിയിൽ ആണ് ചോദിച്ചതും. പക്ഷെ അമ്മയുടെ ആ ചോദ്യത്തിൽ നന്ദൻ സർ ഓക്കേ
പറഞ്ഞു. അങ്ങനെ അന്ന് സർ അവിടെ നില്കാൻ തീരുമാനിച്ചു. സന്ധ്യക്ക് ഞങ്ങൾ
കുളത്തിൽ പോയി കുളിച്ചു. അവിടുന്ന് നേരെ ഈറനോടെ തന്നെ കാവിൽ പോയി തൊഴുതു.
സാറിന് അതൊക്കെ ഒരു അത്ഭുതം തന്നെ ആയിരുന്നു. സാറിന്റെ നാട്ടിൽ കാവും
കുളവും ഒന്നും ഇല്ല.
വീട്ടിലെത്തി
ഞങ്ങൾ കുറച്ചു നേരം സാറിന്റെ ഫോണിൽ ഗെയിം കളിച്ചു. എല്ലാ ഗെയിമിലും സർ
തന്നെ ജയിച്ചു. 8:30ന് അമ്മ അത്താഴം വിളമ്പി വിളിച്ചു. ഞങ്ങൾ കഴിക്കാൻ
ചെന്നു. ചപ്പാത്തിയും കുറുമയും ആയിരുന്നു വിഭവം.
കഴിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നപ്പോഴാണ് പുറത്ത് ബൈക്കിന്റെ ശബ്ദം കേട്ടത്. അമ്മ ചെന്ന്
ഡോർ തുറന്നു.
നകുലൻ അങ്കിൾ അകത്തേക്ക് കയറി വന്നു.
"അല്ല ആരായിത്?... നന്ദൻ സാറോ... കണ്ടിട്ട് കുറച്ചു ദിവസമായല്ലോ.... എന്തൊക്കെയുണ്ട് വിശേഷം...? സുഖമല്ലേ?"
ആദ്യം
ഒന്ന് പരുങ്ങിയെങ്കിലും അങ്കിൾ അത് പുറത്ത് കാണിക്കാതെ സംസാരിക്കാൻ
തുടങ്ങി. അങ്ങനെ അങ്കിളും ഞങ്ങൾക്കൊപ്പം കഴിക്കാൻ ഇരുന്നു. കൂടെ അമ്മയും...
കഴിച്ചു കഴിഞ്ഞ് അങ്കിളും സാറും ഏതാണ്ട് 10:30വരെ സംസാരിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു.
ഇന്ന് ഇവിടെ നില്കാൻ പറഞ്ഞത് ഞാൻ ആണ് എന്ന് സർ പറഞ്ഞപ്പോൾ അങ്കിൾ എന്നേ
ഒന്ന് നോക്കി. അവസാനം
സാറിനെ ബോധിപ്പിക്കാൻ എന്നവണ്ണം നകുലൻ അങ്കിൾ എഴുന്നേറ്റു പോകാൻ ഒരുങ്ങി
നിൽക്കുന്ന പോലെ ഭാവിച്ചു. അപ്പൊ അടുക്കളയിൽ നിന്ന് ജോലി ഒതുക്കി അമ്മ
അവിടേക്ക് വന്നു.
"എങ്കിൽ ഞാൻ ഇറങ്ങട്ടെ.... സമയം ഒരുപാടായി...."
"ഇന്ന് ഇനി പോകണോ? സമയം ഒരുപാടായില്ലേ... ഇന്നിവിടെ കിടന്നിട്ട് രാവിലെ പോകാം."
അപ്പൊ അങ്കിൾ ഒന്ന് മറിഞ്ഞു കളിച്ചു.
"ഏയ്.. ഇല്ല.. പോകണം...."
"ചേട്ടൻ ഇന്ന് ഇവിടെ നിൽക്ക്... ടീച്ചറും പറഞ്ഞതല്ലേ...."
നന്ദൻ സർ പറഞ്ഞു. പറഞ്ഞതല്ല.... അവർ പറയിപ്പിച്ചതാണ്.
അത്
കേട്ടതും അങ്കിൾ താല്പര്യമില്ലാത്ത രീതിയിൽ ഓക്കേ പറഞ്ഞു ഒപ്പിച്ചു.
എന്നിട്ട് ഗസ്റ്റ് റൂമിലേക്ക് പോയി. നന്ദൻ സാറിനെ ഞാൻ എന്റെ മുറിയിലേക്ക്
നേരത്തെ തന്നെ ഉറങ്ങാൻ വിളിച്ചിരുന്നു.
കിടക്കാൻ നേരം ഞാൻ സാറിനോട് കൊറേ കാര്യങ്ങൾ സംസാരിച്ചു. ഇടയ്ക്ക് സർ എന്നോട് സർ എന്ന് വിളിക്കണ്ട എന്നും തൃശൂകാര് വിളിക്കും പോലെ ചേട്ടായീ എന്ന് വിളിക്കാനും പറഞ്ഞു. അങ്ങനെ
ഞങ്ങൾ ഉറങ്ങാൻ തുടങ്ങി. നന്ദൻ സർ കിടന്നപ്പോഴേ ഉറങ്ങിയെന്നു തോന്നി.
ശ്വാസോച്വാസം എനിക്ക് കേൾകാം. അമ്മയുടെ വാതിലിൽ ഡോർ അടയുന്ന ശബ്ദവും അകത്തു
അമ്മയുടെയും നകുലൻ അങ്കിളിന്റെയും ഉച്ചത്തിലും അടക്കിയും ഉള്ള ചിരിയും
സംസാരവും എനിക്ക് കേൾക്കാൻ സാധിക്കും. ഞാൻ പതിയെ എഴുന്നേറ്റു പാതി ചാരിയ
എന്റെ മുറിയുടെ വാതിലിൽ എത്തി. ഹാളിൽ ലൈറ്റ് ഓഫ് ചെയ്തിരുന്നു. അമ്മയുടെ
മുറിയിൽ വെളിച്ചമുണ്ട്. ഞാൻ അമ്മയുടെ മുറി ലക്ഷ്യമാക്കി നടന്നു. ഇന്ന് ഞാൻ
അവരുടെ കള്ളക്കളി കൈയ്യോടെ പൊക്കും എന്ന് ഉദ്ദേശിച്ചാണ് നടന്നത്. പക്ഷെ
നന്ദൻ സർ എന്റെ മുറിയിൽ കിടക്കുന്നത് ഓർത്ത് ഞാൻ അത് വേണ്ടെന്ന് വെച്ചു.
ഞാൻ അമ്മയുടെ മുറിയുടെ മുന്നിലെത്തി.
പതിവിലും
വിപരീതമായി വാതിൽ മുഴുവനും ആയി അരച്ചിരുന്നില്ല. അത് പാതി തുറന്ന്
കിടന്നിരുന്നത് ഞാൻ കണ്ടു. അകത്ത് അമ്മയുടെ കട്ടിലിൽ നകുലൻ അങ്കിളിന്റെ
കൂടെ കെട്ടമറിയുന്ന എന്റെ അമ്മ. എനിക്ക് സർവ്വ നിയന്ത്രണങ്ങളും തെറ്റുന്നത്
പോലെ തോന്നി. ഞാൻ കലി പൂണ്ട രൂപത്തിൽ അങ്ങനെ നിന്നു. അമ്മയുടെ അങ്കിളിനോട്
ഉള്ള അടങ്ങാത്ത അഭിനിവേശവും ആഗ്രഹവും അമ്മയുടെ കണ്ണുകളിൽ ഇരുട്ട് പരത്തി.
അവരുടെ സംഗമം ഏറെ നേരം അരിശം കേറി നോക്കി നില്കാൻ എനിക്ക് കഴിഞ്ഞില്ല.
അതിന്
മുൻപേ എന്റെ ചുമലിൽ ആരോ കൈവെച്ചത് പോലെ എനിക്ക് തോന്നി. ഞാൻ തിരിഞ്ഞു
നോക്കിയതും കണ്ടത് എന്റെ പിന്നിൽ നിൽക്കുന്ന നന്ദൻ സാറിനെയാണ്. എനിക്ക്
എന്തെങ്കിലും പറയാനോ ചെയ്യാനോ കഴിയും മുൻപേ നന്ദൻ സർ എന്റെ വായ മുഴുവനും
കൈകൊണ്ടു അമർത്തി പിടിച്ചിട്ട് എന്നേ വലിച്ചുകൊണ്ട് എന്റെ മുറിയിലേക്ക്
പോയി. ഞാൻ സാറിന്റെ കരവലയത്തിൽ കിടന്ന് പിടഞ്ഞു. എന്റെ ശരീരത്തിൽ ഉള്ള പിടി
വിടാതെ തന്നെ നന്ദൻ സർ എന്റെ മുറിയുടെ വാതിൽ അടച്ചു കുറ്റിയിട്ടു.
എന്നിട്ട് എന്നേ കട്ടിലിലേക്ക് എടുത്തു എറിഞ്ഞു. എനിക്ക് ചാടി
എഴുന്നേൽക്കാൻ കഴിയും മുൻപ് തന്നെ നന്ദൻ സർ എന്റെ മേലേക്ക് ചാടി വീണു., ഒരു
വേട്ടമൃഗത്തേ പോലെ. എന്താണ് സംഭവിക്കുന്നതെന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിലായില്ല.


അവന്റെ
കൈകൾ രണ്ടും നന്ദൻ തന്റെ കൈകളാൽ കട്ടിലിലേക്ക് ചേർത്ത് വെച്ചു. എന്നിട്ട്
അവന്റെ ചുണ്ടുകൾ ഈമ്പി ഈമ്പി വലിക്കാൻ തുടങ്ങി. അവനു ശ്വാസം മുട്ടുന്നത്
പോലെ തോന്നി. അവൻ സർവ്വ ശക്തിയും എടുത്തു അയാളെ തള്ളിമാറ്റി. പിന്നിലേക്ക്
പോയതിന്റെ ഇരട്ടി വേഗത്തിൽ നന്ദൻ തിരിച്ചു അവന്റെ അടുത്ത് എത്തി. അവൻ
കാല് മടക്കി അയാളുടെ നെഞ്ചിൽ ആഞ്ഞു ചവിട്ടി. ചവിട്ട് ഏറ്റിട്ടും അയാൾ
അവന്റെ മേലേക്ക് ഒരു സിംഹത്തെ പോലെ പറ്റിക്കയറി. അവന്റെ ടീഷർട്ടും
ത്രീഫോർത്തും അയാൾ നിഷ്കരുണം വലിച്ചുകീറി. ഒച്ച വെക്കാൻ അവനു കഴിഞ്ഞില്ല.
അയാൾക്ക് അവന്റെ മുലഞെട്ടുകൾ കടിച്ചു പറിക്കാൻ ആഗ്രഹം തോന്നി. അയാൾ
നിരവൊത്ത അയാളുടെ പല്ലുകൾ കൊണ്ട് അവന്റെ മുലഞെട്ടുകൾ കടിച്ചുപറിച്ചു. അവൻ
വേദനകൊണ്ട് ചുണ്ടുകൾ കടിച്ചമർത്തി. അവന്റെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞൊഴുകി. നന്ദൻ സർ
അവന്റെ അരികിലേക്ക് എത്തി. എന്നിട്ടവന്റെ ചെവിയിൽ പറഞ്ഞു ;
"ബഹളം
വെച്ചാൽ നിന്നെ കളഞ്ഞിട്ട് ഞാൻ അപ്പുറത്തേക്ക് പോകും. പിന്നെ അയാൾക്കൊപ്പം
ഞാനും ടീച്ചറിനെ...... അത് വേണോ അമലേ? എന്റെ സഹപ്രവർത്തകയാണ് ടീച്ചർ...
അത് നിലനിർത്തേണ്ടത് ഇപ്പൊ നിന്റെ കടമയാണ്. നീ ഇപ്പൊ ഇവിടെ ബഹളം വെച്ചാൽ,
അല്ലെങ്കിൽ ഓടി പോയാൽ, എനിക്ക് പോകാൻ മാത്രം ആണ് ആ മുറി
തുറന്നിട്ടിരിക്കുന്നത്."
അത്കേട്ട്
അവൻ ഞെട്ടി. സാറിനാൽ അവന്റെ അമ്മയുടെ മാനം കളയരുത് എന്ന് അവനു തോന്നി.
അവൻ എല്ലാം നഷ്ടപ്പെട്ടവനെ പോലെ അങ്ങനെ തന്നെ കിടന്നു. നന്ദൻ സർ അവനെ ഒന്ന്
കമിഴ്ത്തി കിടത്തി. എന്നിട്ട് ലുങ്കി പറിച്ചെറിഞ്ഞ ശേഷം അവന്റെ
മുതുകിലേക്ക് കമിഴ്ന്നു കിടന്നു. തന്റെ കുലച്ചു നിന്നിരുന്ന കുണ്ണ അവന്റെ
ഇളം ഗുദത്തിലേക്ക് നിഷ്കരുണം അയാൾ വെച്ചടിച്ചു. ആദ്യം കയറാൻ മടിച്ചെങ്കിലും
അവന്റെ ഗുദത്തിലെ കന്നിക്കയറ്റത്തിനായി കാത്തിരുന്ന പോലെ ആ നെടുവീരൻകുണ്ണ
അവന്റെ പിൻതുളയിലേക്ക് ഊളിയിട്ട് ഇറങ്ങിപ്പോയി.
തന്റെ
മേലാകെ ഒരുതരം വേദന അനുഭവപ്പെട്ട അമൽ കഷ്ടപ്പെട്ട് അങ്ങനെ തന്നെ കിടന്നു.
അവന് ഒന്ന് ഒച്ചവെക്കാൻ പോലും കഴിഞ്ഞില്ല. നന്ദൻ സർ അവനിൽ
ആഴ്ന്നിറങ്ങുകയാണ്. ഓരോ ഉയർന്നുതാഴലിലും അയാൾക്ക് അവനിൽ ഒരുതരം ഉത്തേജനം
അനുഭവപ്പെട്ടു. അയാൾ സ്നേഹം കൊണ്ടും കാമം കൊണ്ടും അവനെ ആലിംഗനം ചെയ്തു
അവന്റെ ചുണ്ടുകൾ ഈമ്പി ഈമ്പി കുടിച്ചു. അവന്റെ വായിക്കുള്ളിലേക്ക് അയാളുടെ
അരമുള്ള നാവ് കടത്തി അയാൾ അവിടമാകെ ഓടിച്ചു. കൊഴുത്ത ഉമിനീരിൽ കുളിച്ച
അയാളുടെ അരമുള്ള നാവിന്റെ സ്പർശനവും ചൂടും അവനിൽ കാമം ഉണർത്തി തുടങ്ങി. അവൻ
തന്റെ നാവ് കൊണ്ടു അയാളുടെ വായിലും നാവിലും സ്പർശിച്ചു. അവർ തമ്മിൽ അങ്ങനെ
പരസ്പരം നാവുകൾ കൊണ്ടു സ്മൂച് ചെയ്യുകയും ഇടയ്ക്ക് അയാൾ അവന്റെ മുഖവും
കവിളും നെറ്റിയും കണ്ണുകളും ഒക്കെ നാവുകൊണ്ടും ചുണ്ടുകൊണ്ടും നക്കിയിൻ
വലിച്ചും ഈമ്പി. അത് അവനിൽ പുതിയ അനുഭൂതി ഉളവാക്കി. ഇടയ്ക്ക് അവൻ കൈകൊണ്ട്
തന്റെ പിൻതുളയിൽ നിന്ന് വഴുതിപ്പോയ നന്ദൻ സാറിന്റെ കരിമൂർഖനെ പിടിച്ച്
അവന്റെ തുളയിലേക്ക് സൗകര്യപ്രകാരം വെച്ചുകൊടുത്തു. നന്ദൻ സർ അവനിലേക്ക്
ആഴിന്നിറങ്ങി. അവനും അയാളും ഏറെ നേരം സുഖിച്ചു. ഒടുവിൽ നന്ദൻ സർ
പൊട്ടിത്തെറിച്ചു കൊണ്ടു അമലിന്റെ കൂതിയിലേക്ക് പാലഭിഷേകം നടത്തി. ഒരായിരം
വിങ്ങലുകൾ കൊണ്ടു അവന്റെ കൂതി നിറഞ്ഞു കവിഞ്ഞു. നന്ദന്റെ കുണ്ണ അമലിന്റെ
കൂതിയിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങിയ നിമിഷം അവന്റെ കൂതിയിൽ നിന്നും അയാളുടെ പശിമയുള്ള
ശുക്ലം ചീറ്റി തെറിച്ചു.
അയാൾ കുറച്ചു നേരം അവന്റെ മുതുകിലേക്ക് ചാഞ്ഞു കിടന്നു.
അൽപനേരം
കഴിഞ്ഞ് അവർ രണ്ടും എഴുന്നേറ്റു. അപ്പോഴും നകുലൻ തൊട്ടടുത്ത മുറിയിൽ രേഖയെ
സുഖിപ്പിക്കുകയായിരുന്നു. അമലും നന്ദനും തന്റെ റൂമിലെ ബാത്റൂമിൽ കയറി
ഫ്രഷായി. തിരിച്ചു മുറിയിൽ എത്തി. അമലിന്റെ നിറഞ്ഞു കലങ്ങിയ കണ്ണുകൾ
കണ്ടിട്ട് നന്ദൻ അവനെ ചേർത്ത് പിടിച്ചു.
"എന്നോട്
ക്ഷമിക്ക്. നിന്നെ കണ്ടപ്പോ തന്നെ എനിക്ക് നിന്റെ കൂടെ കൂടണമെന്ന് ആഗ്രഹം
ഉണ്ടായിരുന്നു. പക്ഷെ ഒത്ത അവസരം ഇല്ലായിരുന്നു. ഇന്നലെ നീയെന്നെ
വിളിച്ചപ്പോൾ തന്നെ ഞാൻ മനസ്സിൽ കരുതി. നിന്നെ ഒന്ന് കളിക്കണമെന്ന്. പക്ഷെ
ഇവിടെ ഇങ്ങനെയൊക്കെ നടക്കുമെന്ന് ഞാൻ കരുതിയില്ല."
അമൽ അയാളുടെ മാറിൽ നിന്ന് ഒന്ന് നീങ്ങി.
"ഇതാണ് മാഷേ എന്റെ പ്രശ്നം. അയാൾ നകുലൻ അങ്കിൾ.... അയാൾ അമ്മയെ..... ഞാൻ എങ്ങനെ മാഷിനോട് അത് പറയും എന്ന് എനിക്കറിയില്ല. "
"അവർക്ക് കല്യാണം കഴിക്കാൻ ആഗ്രഹമെങ്കിൽ അതങ്ങു നടത്തി കൊടുത്താൽ പോരെ. അപ്പൊ പ്രശ്നമില്ലല്ലോ. "
സർ പറഞ്ഞു
അമൽ ഒന്ന് ആലോചിച്ചു.....
അവർ രണ്ടും ഉറങ്ങാനായി കിടന്നു.
പിറ്റേന്ന്
രാവിലെ തന്നെ നന്ദൻ മാഷ് പോകാനായി ഇറങ്ങി. രേഖയും റെഡി ആയി സ്കൂളിലേക്ക്
പോയി. നകുലൻ വെളുപ്പിന് തന്നെ മുങ്ങി. അയാൾക്ക് നന്ദനെ face ചെയ്യാൻ എന്തോ
ഒരു ചമ്മൽ പോലെ തോന്നി.
അങ്ങനെ
കുറെ ദിവസങ്ങൾ കടന്നുപോയി. ഒരു ദിവസം ഞാൻ അമ്മയോട് നകുലൻ അങ്കിളിനെ കുറിച്
സംസാരിച്ചു. ആദ്യം അമ്മ കല്യാണ കാര്യം നിരസിച്ചുവെങ്കിലും പിന്നീട് എന്റെ
നിർബന്ധം കാരണം ഓക്കേ പറഞ്ഞു. ചോദിച്ചപ്പോൾ അങ്കിളിനും സമ്മതം. അങ്ങനെ
നന്ദൻ സാറിനോട് ഞാൻ ഇക്കാര്യം പറഞ്ഞു. അച്ഛന്റെ മൂന്നാം ആണ്ട് കഴിഞ്ഞ്
നിൽക്കുന്ന സമയം ആയതുകൊണ്ട് അച്ഛന്റെ വീട്ടുകാർക്കും അതിൽ എതിരൊന്നും
ഇല്ലായിരുന്നു. അങ്ങനെ എല്ലാവരും ചേർന്ന് അമ്മയുടെയും അങ്കിളിന്റെയും
കല്യാണം അങ്ങ് നടത്തി കൊടുത്തു. നകുലൻ അങ്കിളിന്റെ വീട്ടുകാർക്കും ഇതിൽ
എതിർപ്പ് ഒന്നും ഇല്ലായിരുന്നു. കല്യാണം കഴിഞ്ഞ് അങ്കിളും അമ്മയും ഇവിടെ
തന്നെ ആയിരുന്നു. ഒരു ദിവസം മാത്രം അവർ മാര്യേജ് സർട്ടിഫിക്കറ്റ്
ആവശ്യത്തിനായി നന്ദൻ അങ്കിളിന്റെ നാട്ടിൽ പോയി.
കല്യാണം
കഴിഞ്ഞിട്ട് ഒരു വർഷം ആയിട്ടും കുട്ടികൾ ഒന്നും ആയില്ലേ എന്ന് ആളുകൾ
ചോദിക്കാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ എനിക്കുൾപ്പെടെ എന്തോപോലെ തോന്നി. ഞാൻ അതിനെ
കുറിച് നന്ദൻ സാറിനോട് സംസാരിച്ചു. നന്ദൻ സർ അങ്കിളുമായി സംസാരിച്ചപ്പോൾ
പുള്ളിക്ക് കുട്ടികൾ ഉണ്ടാവില്ല എന്നും ചികിത്സയ്ക്ക് വേണ്ടി ഹോസ്പിറ്റലിൽ
പോകുന്നുണ്ട് എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞു എന്നറിഞ്ഞു.
അങ്ങനെ
ദിവസങ്ങളും മാസങ്ങളും കടന്നുപോയി. ഇടയ്ക്കൊക്കെ നന്ദൻ സാറുമായുള്ള
കൂടിക്കാഴ്ച ഉണ്ടെങ്കിലും കൂടാറുണ്ടെങ്കിലും, അമലിന് ഇപ്പോൾ പുള്ളി
ഇല്ലാതെ പറ്റില്ല എന്ന രീതിയാണ്. ആഴ്ചയിൽ വന്നിരുന്ന നന്ദൻ സർ സ്ഥലം മാറി
പോയതോടെ മൂന്ന് മാസം കൂടിയിരിക്കുമ്പോ ഒരു ദിവസം വരും. വന്നുകഴിഞ്ഞാൽ
പിന്നെ കൂടലും കളിയും ചിരിയും ഒക്കെയാണ്.
അങ്ങനെയിരിക്കെ ആ നശിച്ച ദിവസം വന്നെത്തി. അമൽ ഏറ്റവും വെറുക്കുന്ന ആ ദിവസം.
നന്ദൻ
സർ വരുന്നു. നീണ്ട 5മാസങ്ങൾക്കു ശേഷമുള്ള കൂടിക്കാഴ്ചയാണ്. അമലിന്
ഇതിൽപ്പരം വേറെ സന്തോഷമില്ല. അവൻ അയാളെ കാണാൻ കാത്തിരുന്നു. നന്ദൻ വന്നു.
അന്ന് നന്ദനുമായി കൂടി. അതുകഴിഞ്ഞിട്ടാണ് അമൽ അറിയുന്നത് അയാളുടെ കല്യാണം
നിശ്ചയിച്ചെന്നും കല്യാണത്തിന് വിളിക്കാൻ വന്നതാണ് എന്നും. അവന്റെ നെഞ്ചം
ഒന്ന് പിടഞ്ഞു. തന്റെ മാത്രമായിരുന്ന നന്ദൻ നാളെ മറ്റൊരു സ്ത്രീയുടെ
ആവുകയാണ്. അവൻ അതിനെ മറുത്തൊന്നും പറഞ്ഞില്ല.
നന്ദൻ
സർ അന്ന് വീട്ടിൽ തങ്ങി. സർ അമലിന്റെ ശരീരം മുഴുവനും ആർത്തിയോടെ
ആസ്വദിച്ചു അനുഭവിക്കുന്ന വേളയിലും എന്റെ ഉള്ള് വേദനയിൽ നീറുകയായിരുന്നു.
അന്ന് രാത്രി ഏകദേശം ഒരു 2മണിയോടെ അമലിന് ഉറക്കത്തിൽ ദാഹം അനുഭവപ്പെട്ടു.
കണ്ണുകൾ തുറന്നു അവൻ വെള്ളം കുടിക്കാനായി എഴുന്നേറ്റു. അപ്പോഴാണ്
അവനറിയുന്നത് നന്ദൻ സർ അവനരികിൽ ഇല്ലെന്ന സത്യം. അവൻ വാതിലിനരികിലേക്ക്
വന്നു. ഹാളിലെ ലൈറ്റ് ഇട്ടിരിക്കുവായിരുന്നു. അവിടെ സോഫയിൽ നകുലൻ
ഇരിപ്പുണ്ട്. അയാൾ മൊബൈലിൽ എന്തോ നോക്കുകയാണ്.
പൊടുന്നനെ
രേഖയുടെ വാതിൽ തുറക്കപ്പെട്ടു. അവൻ അവിടേക്ക് നോക്കി. തന്റെ കണ്ണുകളെ
ഞെട്ടിക്കുന്ന കാഴ്ച ആയിരുന്നു അത്. പാതി തുറന്ന ഷർട്ടിൽ അഴിഞ്ഞു പോയ
ഉടുമുണ്ട് മുറിക്കിയുടുത്തു കൊണ്ടു അകത്തു നിന്ന് പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി
വരുന്നു, നന്ദൻ. അവൻ ഒന്ന് പകച്ചു പോയി. നന്ദൻ നകുലന്റെ അരികിൽ
ചെന്നിരുന്നു. അയാൾ മൊബൈലിൽ നിന്ന് കണ്ണെടുത്തു നന്ദനെ ഒന്ന് നോക്കി. നന്ദൻ
വിയർത്തു കുളിച്ചിട്ടുണ്ട്. അയാൾ നെറ്റിത്തടം ഒന്ന് വടിച്ചു വിയർപ്പ്
തുടച്ചു കളഞ്ഞു. നകുലൻ നന്ദന്റെ തോളിൽ ഒന്ന് തട്ടി. അപ്പോഴേക്കും അമ്മ
വാതിലിൽ പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടു. അഴിഞ്ഞുലഞ്ഞ മുടിയും അഴിയപ്പെട്ട സാരിയുടെ
മുന്താണിയും നേരെയാക്കി അമ്മ. സിന്ദൂരം തേഞ്ഞു മാഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. വിയർത്ത
കക്ഷം ഒന്ന് തുടച്ചുകൊണ്ട് അമ്മ അങ്കിളിന്റെ അരികിൽ ഇരുന്നു. അങ്കിൾ അമ്മയെ
ഒന്ന് നോക്കി. എന്നിട്ട് ആ നെറുകയിൽ ഒന്ന് ചുംബിച്ചു.
മൂന്നുപേരുടെയും
മുഖത്ത് കുറ്റബോധമില്ല. മറ്റെന്തോ നേടിയ പോലെ. അമ്മ മുഖം കഴുകി വീണ്ടും
മുറിയിലേക്ക് കയറി പോയി. അങ്കിൾ നന്ദൻ സാറിന്റെ അടുത്ത് ചെന്നു.
"വളരെ
നന്ദി. ഇത് നമ്മൾ മൂന്നും അല്ലാതെ മറ്റാരും അറിയരുത്. എനിക്ക് ഇനി
കുട്ടികൾ ഉണ്ടാവില്ല. അത്കൊണ്ടു മരുന്ന് കഴിച്ചു മാറി എന്ന് ഞാൻ ആളുകളോട്
പറഞ്ഞുകൊള്ളാം. നന്ദൻ സാറിന്റെ കുഞ്ഞിനെ എന്റെ ഭാര്യ പ്രസവിക്കും. ഞങ്ങളുടെ
കുഞ്ഞായി.."
അമൽ
ഒന്ന് ഞെട്ടി. ഭൂമി താഴേക്ക് പോകുന്നപോലെ അവന് തോന്നി. കണ്ണുകളിൽ ഇരുട്ട്
കയറുന്നപോലെ..... അവൻ കട്ടിലിലേക്ക് വന്നു കിടന്നു. അല്പം കഴിഞ്ഞു നന്ദനും
വന്നു കിടന്നു.
നേരം
വെളുത്തപ്പോൾ തന്റെ മേൽ എന്തോ ഭാരം അനുഭവപ്പെട്ടാണ് അമൽ കണ്ണ് തുറന്നത്.
അത് നന്ദൻ ആയിരുന്നെന്ന് അവന് മനസ്സിലായി. അയാൾ തന്നെ ഭോഗിക്കുകയാണ്. അവൻ
അയാളെ തട്ടി മാറ്റി. അത് അയാളിൽ ഒരു ഞെട്ടൽ ഉണ്ടാക്കി. അയാൾ പിന്നെ ഒന്നും
പറഞ്ഞില്ല. രാവിലെ ഒൻപതു മണി ആയപ്പോഴേക്കും അയാൾ പോകാൻ ഒരുങ്ങി വന്നു.
അമലിനോട് നന്ദനെ റെയിൽവേ സ്റ്റേഷനിൽ കൊണ്ടു ചെന്ന് ആക്കാൻ രേഖയും നകുലനും
പറഞ്ഞു. അവൻ അയാളെ ആക്ടിവായിൽ റെയിൽവേ സ്റ്റേഷനിൽ കൊണ്ടുചെന്ന് ആക്കി.
പോകുന്ന വഴി നന്ദൻ എന്തൊക്കെ ചോദിച്ചിട്ടും അമൽ ഒന്നും പറഞ്ഞതോ മിണ്ടിയതോ
ഇല്ല.












ഇനി ബാക്കി ഞാൻ തന്നെ പറയാം....
ടിക്കറ്റ്
എടുത്തു പ്ലാറ്റ്ഫോമിൽ നിൽക്കുമ്പോഴും നന്ദൻ സാറിനോട് ഞാൻ ഒന്നും
മിണ്ടിയില്ല. സർ പതിയെ എന്റെ അരികിലെത്തി. എന്റെ ചുമലിൽ കൈവെച്ചു എന്റെ
അടുത്തേക്ക് നീങ്ങി നിന്നു.
"അമലൂ...."
നന്ദൻ സർ വിളിച്ചു.
ഞാൻ പെട്ടന്ന് ഒന്നു തിരിഞ്ഞു.
"മിണ്ടിപ്പോകരുത്.... ഇന്നലെ രാത്രി നിങ്ങൾ എവിടെ ആയിരുന്നു? "
"അത് അമലൂ..... ഞാൻ "
നന്ദേട്ടൻ പരുങ്ങി.
"എന്നേ എല്ലാവരും കൂടി ചതിക്കുവാരുന്നു. അല്ലേ?"
"ഇല്ല മോനെ.... എല്ലാം ഞാൻ പറയാം. ഇനി നിന്നോട് ഞാൻ ഒന്നും മറച്ചു വെക്കുന്നില്ല"
നന്ദേട്ടൻ തുടർന്നു....
"അന്ന്
രാത്രി മുറിയിൽ വന്ന നകുലൻ ചേട്ടൻ എന്നേ വിളിച്ചു. പുറത്ത് ചെന്ന എന്റെ
കാലുപിടിച്ചുകൊണ്ട് അയാൾ ആ കാര്യം ആവശ്യപ്പെട്ടു. പലതവണ ഞാൻ ഒഴിഞ്ഞു മാറാൻ
ശ്രമിച്ചു. പക്ഷെ രേഖ ടീച്ചറും കൂടി നിർബന്ധിച്ചപ്പോൾ എനിക്ക് എതിർക്കാൻ
കഴിഞ്ഞില്ല. അവർക്ക് ആവശ്യം ഒരു കുഞ്ഞിനെ ആയിരുന്നു. ചികിത്സ എത്ര നാൾ
നടക്കും എന്ന് അവർക്ക് നിശ്ചയം ഇല്ല. അതുകൊണ്ട് അവരുടെ നിർബന്ധം കാരണം
എനിക്കു സമ്മതിക്കേണ്ടി വന്നു. ഞാൻ അല്ലെങ്കിൽ മറ്റൊരാൾ ആയിരുന്നു അവരുടെ
ലക്ഷ്യം. എന്റെ സ്ഥാനത്ത് മറ്റൊരാളെ ആയിരുന്നു നീ കണ്ടതെങ്കിൽ?
എന്തായിരുന്നു നിന്റെ പ്രതികരണം. എന്റെ കല്യാണം, പിന്നീടുള്ള ജീവിതം,
അതൊക്കെ ഇതിനൊരു പ്രശ്നം ആകുമെന്ന് എനിക്കറിയാം. പക്ഷെ ഞാൻ കാരണം
മറ്റൊരാൾക്ക് ഒരു സന്തോഷം കിട്ടുമെങ്കിൽ അത് ഞാൻ ആയിട്ട്
ഇല്ലാതാക്കുന്നതെന്തിനാ? "
നന്ദൻ സർന്റെ വാക്കുകൾ കെട്ട് ഞാൻ കരഞ്ഞുപോയി. ട്രെയിൻ വന്നു. അതിലേക്ക് കയറി സർ എന്നേ നോക്കി.
"എന്നോട്
അല്പമെങ്കിലും ഇഷ്ടം ഉണ്ടായിരുന്നു എങ്കിൽ അമൽ കല്യാണത്തിന് എത്തും. ഞാൻ
അമലിനെ പ്രതീക്ഷിക്കും.."
സർ യാത്ര പറഞ്ഞു പോയി. ഞാൻ ആകെ വല്ലാത്ത അവസ്ഥയിൽ
ആയി.
ഒരു
മാസം കഴിഞ്ഞു, നന്ദൻ സാറിന്റെ കല്യാണം. ഞാൻ അമ്മയും അങ്കിളുമായി പോയി.
അവർക്കും നന്ദൻ സാറിനും ഒരു മാറ്റവും കണ്ടില്ല. സാധാരണ പോലെ.... എന്നോട്
വല്യ സ്നേഹത്തോടെ ആയിരുന്നു പെരുമാറിയത്. കല്യാണം കഴിഞ്ഞു അന്ന് തന്നെ
ഞങ്ങൾ തിരിച്ചു. വീട്ടിൽ എത്തി. പിറ്റേ ദിവസം അമ്മയ്ക്ക് എന്തോ ട്രെയിനിങ്
ആയിട്ട് കോഴിക്കോട്ടേക്ക് പോകണ്ട ആവശ്യം. സ്കൂളിൽ നിന്ന് അമ്മയും മറ്റു
രണ്ട് ടീച്ചർമാരും ഉണ്ട്. അമ്മ അങ്ങനെ ട്രെയിനിങ്നു പോയി. ഞാനും അങ്കിളും
മാത്രം.
അതും
എനിക്കൊരു നശിച്ച രാത്രി ആയിരുന്നു. എന്നേ അങ്കിൾ നശിപ്പിച്ച രാത്രി.
അയാൾക്ക് എന്നേ മകനായി കാണുന്നതിനൊപ്പം അമ്മയില്ലാത്ത സമയങ്ങളിൽ എന്നേ
ഉപയോഗിക്കാൻ ആയിരുന്നു ഇഷ്ടം. ഞാനും നന്ദൻ സാറും ആയുള്ള ബന്ധം അയാൾ
എങ്ങനെയോ അറിഞ്ഞു. അത് പറഞ്ഞു അയാൾ നിരന്തരം എന്നേ നശിപ്പിച്ചു.
നീണ്ട ഒരു വർഷം.....
അമ്മ
വീണ്ടും ഗർഭിണിയാണ്. എന്റെ നന്ദേട്ടന്റെ കുഞ്ഞിന്റെ അമ്മ. യാഥർശികമായി
ഹോസ്പിറ്റലിൽ ചെന്നപ്പോൾ നന്ദേട്ടനെയും വൈഫിനെയും കണ്ടു. പുള്ളിക്കാരിക്ക്
ഇവിടെ എത്തിയപ്പോൾ pain ആയെന്ന്. അങ്ങനെ രണ്ടുപേരെയും ലേബർ റൂമിൽ
കൊണ്ടുപോയി. ആദ്യം അമ്മയാണ് പ്രസവിച്ചത്. ആ കുഞ്ഞിനെ അങ്കിൾ എടുത്തു കൊണ്ടു
വന്നു, നന്ദേട്ടനെ കാണിക്കാൻ. ആ മുഖം കാണാൻ നിൽക്കാതെ നന്ദേട്ടൻ ഒഴിഞ്ഞു
മാറി. അന്ന് ഹോസ്പിറ്റലിനു പുറത്ത് നന്ദേട്ടൻ ഫ്രഷ് ആവാൻ എടുത്ത റൂമിൽ
വെച്ച് ഞങ്ങൾ ഒന്നായി. ആ നിമിഷം ഞാൻ നന്ദേട്ടനോട് പറഞ്ഞു അങ്കിൾ എന്നേ
ഉപയോഗിച്ച കാര്യം. നന്ദേട്ടൻ ഒരുപാട് കരഞ്ഞു. പിന്നെ എന്നേ ഒത്തിരി ഉമ്മകൾ
കൊണ്ടു മൂടി. അന്ന് പിരിഞ്ഞ ഞങ്ങൾ പിന്നെ ഒരിക്കലും കണ്ടിട്ടില്ല. അങ്കിൾ
ഇടയ്ക്ക് എന്നേ കാണാൻ എന്റെ റൂമിൽ വരും. എനിക്കിപ്പോ അയാളോട് താല്പര്യം
ഇല്ല. പക്ഷെ അമ്മയെ ഉപേക്ഷിച്ചു പോകും എന്ന് പറഞ്ഞു എന്നേ അയാൾ
ഭീഷണിപെടുത്തുന്നു. അങ്ങനെ ഒരുദിവസം ഞാൻ അമ്മയോട് ഇക്കാര്യം പറയാൻ ചെന്നു.
അന്ന് അമ്മയുടെയും അങ്കിളിന്റെയും സംസാരത്തിൽ നിന്ന് എനിക്കൊരു കാര്യം
മനസ്സിലായി.
അമ്മയും കൂടി അറിഞ്ഞുകൊണ്ട് ആയിരുന്നു അയാൾ എന്നേ എല്ലാം ചെയ്തത് എന്ന്.
ഞാൻ
ഇപ്പോൾ ഒരു ഹോസ്റ്റലിൽ ആണ്. LLB ചെയ്യുന്നു. ഇവിടെ എനിക്ക് ഒരുപാട്
ഫ്രണ്ട്സ് ഉണ്ട്. ആവശ്യം വന്നാൽ എനിക്ക് നന്ദേട്ടനെ കാണാം. നന്ദേട്ടന് ഒരു
മോനുണ്ട് ഇടയ്ക്ക് ഇതുവഴി പോകുന്നത് കാണാം. പക്ഷെ ഞാൻ കാണുന്ന കാര്യം ഏട്ടന്
അറിയില്ല. അറിയാതെ കണ്ടാൽ മതി. സുഖമായി ഇരിക്കുന്നു എന്ന് മാത്രം അറിഞ്ഞാൽ
മതി.
ശുഭം.
അമൽ ഘോഷ്..
അടിപൊളി
ReplyDeleteഞാൻ എങ്ങാനും ആയിരുന്നേൽ എല്ലാത്തിനേം വിഷം കൊടുത്ത് കൊന്നേനെ 😎
ReplyDelete😂
DeleteBro, vishamikanda.... Sughamayirikku.... Nannayi padikku
ReplyDeleteVayicha enikk thanne sangadam aayi. Appo anubhavicha bro yude kaaryam enikk alochikkan koodi vayya. Santhoshamayi irikk.bro🥲😇
ReplyDelete