ഞാന് മാനാഞ്ചിറയിലെ മഴ ദിവസത്തെ കുറിച്ചു രണ്ടു പോസ്റ്റുകള് നേരത്തെ
ഇട്ടിട്ടുണ്ട് എന്നു തോന്നുന്നു. ഇന്ന് ഞാന് മാനാഞ്ചിറയിലെ ഒരു വേനല്
ദിനത്തെ കുറിച്ചു പറഞ്ഞാലോ.. അല്ല പറയാം. അതും ഒരു പ്രവര്ത്തി ദിവസം.
ഞാന് പറയുന്ന സത്യങ്ങള് ഒരുപക്ഷെ മാനാഞ്ചിറയും ആയി ബന്ധം
ഇല്ലാത്തവര്ക്കു വെറും 'തള്ളാ'ണെന്ന് തോന്നും.. പക്ഷെ സത്യം അറിയുന്ന
പലരും ഇവിടെ ഉണ്ടെന്നു എനിക്കറിയാം. അവര് എങ്കിലും എന്നെ
വിശ്വസിച്ചേക്കും. എനിക്ക് അതുമതി.
അന്സാരി പാര്ക്കിനും
മാനാഞ്ചിറ മൈതാനത്തിനും നടുവിലായി വൃക്ഷങ്ങള് ഇടതൂര്ന്നു നില്ക്കുന്ന
ഒരു പാര്ക്ക് ഉണ്ട്.. മാനാഞ്ചിറ പാര്ക്ക് തന്നെ. ആ പാര്ക്കിനു
നടുവിലായി ഒരു വലിയ പേരാല്.. പേരാല് ആണെന്ന് തോന്നുന്നു. പകല് സമയം
ഞാന് അങ്ങനെ അവിടെ പോകാത്തതു കൊണ്ട് ഉറപ്പില്ല. ഞാന് പലപ്പോഴും
ചിന്തിച്ചിട്ടുണ്ട്, ആ വൃദ്ധനായ പേരാല് താന് എന്നും കാണുന്ന കാഴ്ചകള്
ഒരു ആത്മകഥആയി എഴുതിയാല് എന്തായിരിക്കും..? അയ്യോ .. ചിന്തിക്കാന് കൂടി
വയ്യ..
കഴിഞ്ഞ ഞായറാഴ്ച എനിക്കു നല്ല തിരക്കുള്ള ദിവസം
ആയിരുന്നു. എനിക്കു അത്യാവശ്യമായി കുറച്ചു സാധനങ്ങള് വാങ്ങാന്
ഉണ്ടായിരുന്നു. SM സ്ട്രീറ്റ് ആയിരുന്നു ലക്ഷ്യം. BEM സ്കൂളിനു മുന്നില്
ബസിറങ്ങി മാനാഞ്ചിറയുടെ ഓരം ചേര്ന്നു നടന്നു.. ഉള്ളില് നല്ല ഇരുട്ട്..
കഴിഞ്ഞ കുറച്ചു മാസങ്ങളായി എന്തൊക്കെയോ വര്ക്ക് പാര്കില്
നടക്കുന്നുണ്ട്.. അന്സാരി പാര്ക്ക് ആകെ പലയിടത്തും കുഴിച്ചു മറിച്ചു.. കുട്ടികള്ക്കുള്ള എന്തൊക്കെയോ ഊഞ്ഞാല് പോലുള്ളതൊക്കെ ഫിറ്റ് ചെയ്തു..
കോര്പറേഷന്റെ ഓരോ പരിഷ്കാരങ്ങള്,.. അതിന്റെ പിന്നിലുള്ള ചേതോവികാരം ഏതായാലും അത്ര
നല്ലതായി എനിക്കു തോന്നിയില്ല.. നഗരത്തിന്റെ ശ്വാസകോശം ആയ പച്ചപ്പ്
നിറഞ്ഞ പാര്കില് മരങ്ങള് വച്ചു പിടിപ്പിക്കുന്നതിലും താല്പര്യം മറ്റു
പലതിനും ആണല്ലോ.. പറഞ്ഞു പറഞ്ഞു ഞാന് കാടുകയറി.. പാര്കില് വര്ക്ക്
നടക്കുന്നതുകൊണ്ടുതന്നെ ലൈറ്റ് പലതും കത്തുന്നില്ല.. കുറച്ചു അധികം ഇരുള്
മൂടി കിടക്കുന്നു.
ഞാന് റോഡിലെ നടപതയിലൂടെ ഉള്ളിലേക്ക്
നോക്കി നടന്നു.. കൃത്യം നമ്മുടെ പേരാല് മുത്തച്ഛനടുത്ത് പുരുഷന്മാരുടെ
കൂട്ടം.. ഒരു കൂട്ടം അല്ല ..പല പല ചെറുതും വലുതുമായ കൂട്ടങ്ങള് ഇരുളില്
നില്ക്കുന്നത് കണ്ടു.. ഉള്ളിലേക്ക് കയറാന് മനസു കൊതിച്ചു. പക്ഷെ
കര്ത്തവ്യബോധം എന്നെ പിന്തിരിപ്പിച്ചു. ഇപ്പോള് തന്നെ 7.45 കഴിഞ്ഞു.
പെട്ടന്ന് തന്നെ ഷോപ്പിംഗ് കഴിഞ്ഞു 8.15 നു പാര്ക്ക് അടക്കും മുന്പ്
എത്താം എന്നു ഞാന് മനസിന് വാക്കുകൊടുത്തു മുന്നോട്ടു നീങ്ങി.. ഞായറാഴ്ച
ആയതുകൊണ്ടുതന്നെ മൈതാനത്തും നല്ല തിരക്ക്.. ഫാമിലിയും ആയി പലരും ഉണ്ട്..
കുട്ടികള് കളിക്കുന്നു. എനിക്കു SM സ്ട്രീടിനു അങ്ങേ അറ്റത്തുള്ള പാളയം
റോഡില് ഒരു ഷോപ്പില് ആയിരുന്നു പോകേണ്ടി ഇരുന്നത്.. SM സ്ട്രീറ്റിലെ
തിരക്കിലൂടെ നടന്നു പാളയം റോഡിലെ ഷോപ്പില് എത്തിയപ്പോള് തന്നെ മനസിലായി..
പാളയം റോഡിലെ ഒട്ടു മിക്ക ഷോപുകള്ക്കും സണ്ഡേ ഹോളിഡേ ആയിരുന്നു. വെറുതെ
അവിടെ വരെ നടന്നു.. പക്ഷെ എനിക്കു അവശ്യമുള്ള സാധനം വാങ്ങാതെ
പറ്റില്ലല്ലോ.. അതു തിരഞ്ഞു രണ്ടു മൂന്നു കടകള് നടന്നു. അവസാനം ഒരു
ഷോപ്പില് കുറച്ചുനേരം നിന്നിട്ടാണ് സാധനം കിട്ടിയത്. എല്ലാം കഴിഞ്ഞു
മാനാഞ്ചിറയുടെ അടുത്തു വന്നപ്പോള് തന്നെ അകത്തു വിസിലടിയുടെ ശബ്ദം
കേട്ടു.. ആളുകള് പുറത്തേക്കു പോയി തുടങ്ങുന്നു.. സെക്യുരിടി പാര്കിലെ
ആളുകളെ ഒഴിപ്പിച്ചു മൈതാനത്തില് എത്തിയിരുന്നു. ഇനി ഇപ്പോള് അകത്തേക്ക്
കയറാന് കഴിയില്ലല്ലോ.. മനസ്സില് വല്ലാത്ത ഒരു വിഷമം.
ഞാന് നിരാശയോടെ റൂമിലേക്കു നടന്നു.. എന്നിട്ടും കണ്ണ്
പാര്ക്കിനുള്ളില് തന്നെ ആയിരുന്നു. പേരാല് ചുവട്ടില് ഇപ്പോഴും ആളനക്കം
ഉണ്ടായിരുന്നു. സെക്യുരിറ്റി മൈതാനത്തിന്റെ ഗേറ്റ് അടക്കാന് പോയ
തക്കത്തിനു ഒരു ചെറു കളി ഒത്താല് ആയല്ലോ.. ഒന്നും വ്യക്തമായി കാണാന്
കഴിയുന്നില്ല.. ഞാന് ഫോണ് വിളിക്കുന്ന വ്യാജേനെ റോഡില് നിന്നു, അകത്തെ
പേരാലിന്റെ അടുത്തേക്കുള്ള നടപ്പാതയില് മൂന്നു പേര്.. അതില് ഒരാളുടെ കൈ
മറ്റൊരാളുടെ കാലിടയില് ആയിരുന്നു. ചിറയുടെ സൈഡിലെ നടപ്പാതയിലെ
വഴിവിളക്കിന്റെ വെളിച്ചത്തില് ഈ മൂന്നു പേരുടെയും രൂപം വ്യക്തമായി കാണാം..
റോഡിലെ നടപ്പാതയില് മാനാഞ്ചിറയില് നിന്നും ഇറങ്ങി വന്ന പലരും വരുന്നത്
കണ്ടു ഞാന് കൂടുതല് നോക്കി നില്ക്കാതെ മുന്നോട്ടു നടന്നു. അന്സാരി പാര്കിലും
കുറവില്ലാത്ത തല്പര കക്ഷികളുടെ തിരക്കുണ്ട്.. പക്ഷെ പുറമേ ഒന്നും
കാഴ്ചയില് ഇല്ല.. ഞാന് മറ്റൊന്നും ആലോചിക്കാതെ മുറിയിലേക്കു പോയി.
അടുത്ത
ദിവസം ഏതായാലും പാര്കില് പോകണം എന്നു മനസ്സില് ഉറപ്പിച്ചു. എല്ലാം
നമ്മള് വിചാരിക്കുന്നത് പോലെ നടക്കില്ലല്ലോ.. ഓഫീസില് നിന്നും വന്നു ഒരു
ചെറു മയക്കം കഴിഞ്ഞു 7 മണിക്കു കുളിക്കാന് കയറും മുന്നേ ഒരു ചങ്ങാതി
വന്നു.. വല്ലപ്പോഴും ഒക്കെ അവന് എന്റെ അടുത്തു വരാറുണ്ട്.. എന്തെങ്കിലും
നാട്ടുകാര്യം ഒക്കെ പറഞ്ഞിരിക്കും. അവനു എന്നെ വലിയ കാര്യം ആണ്.. അവന്
വന്നതുകൊണ്ട് പിന്നെ പാര്കില് പോകുന്നത് നടന്നില്ല.. അവനോടു അതു പറയാന്
പറ്റില്ലല്ലോ..
അടുത്ത ദിവസം ഞാന് രാത്രി കുളികഴിഞ്ഞു ഒരു
7.30 ഓടെ മെല്ലെ മാനാഞ്ചിറയിലേക്കു നടന്നു. അവധി ദിനം അല്ലാത്തതു കൊണ്ട്
തന്നെ ആളുകളുടെ ആധിക്യം കുറവായിരുന്നു. അന്സാരി പാര്കിന്റെ ഉള്ളില്
കടന്നപ്പോള് തന്നെ നല്ല ഇരുള് നിറഞ്ഞു കിടന്നിരുന്നു. ഒറ്റക്കും
ജോഡികളായും കൂട്ടമായും ഒക്കെ പലരും ഇരുളില് നില്പ്പുണ്ട്.. ഞാന് ഇതൊക്കെ
നോക്കി നേരെ നടന്നു. ഇപ്പോള് കുട്ടികള്ക്കുള്ള അടഞ്ഞ ചില ഊഞ്ഞാല്
പോലുള്ളതിലും ജോഡിആയി ആളുകള് ഇരിക്കുന്നു. ഞാന് ഒക്കെ നോക്കി നേരെ
മാനാഞ്ചിറ പാര്കിലെക്കു നടന്നു. ചിറയുടെ ഓരത്തുള്ള നടപ്പാതയില് പകുതിവരെ
മാത്രമേ വെളിച്ചം ഉള്ളൂ.. അതുകൊണ്ട് തന്നെ ഇരുള് നിറഞ്ഞ നടപ്പാതയുടെ
ഓരത്ത് കൂടുതല് തിരക്കുണ്ടായിരുന്നു.. ഞാന് അങ്ങോട്ട് പോകാതെ പാര്കിലെ
പേരാലിന്റെ അരികിലെക്കുള്ള നടപ്പാതയിലേക്കു നടന്നു.. ഇരുട്ട് ഉണ്ടെങ്കിലും
പുറത്തെ റോഡിലെയും പുറത്തെ വാഹനങ്ങളുടെ വെളിച്ചവും അകത്തേക്കു
കടന്നുവരുന്നതുകൊണ്ട് ഇരുളിലും ഉള്ളില് മങ്ങിയ വെളിച്ചം നിലനിന്നു.
പേരാല് ചുവട്ടിലെ ചാരുബഞ്ചിനു ചുറ്റും നല്ല തിരക്ക്.. അവിടെ മാത്രമല്ല
അകത്തെ റോഡ് സൈഡിലെ മരങ്ങളുടെ ഇരുളിലും അവിടെയുള്ള ഒരു ചാരുബഞ്ചിലും
ചെറുകൂട്ടങ്ങള്.. പലരും എന്നെയും ശ്രദ്ധിക്കുന്നു.. ഞാന് എല്ലാം ഒന്നു
കണ്ണോടിച്ചുകൊണ്ട് നേരെ മൈതാനത്തിന്റെ അരികിലേക്കു പോയി.. കത്തുന്ന
വെയിലില് മൈതാനത്തിലെ പുല്ലുകള് മുഴുവന് ഉണങ്ങി ഇപ്പോള് പലയിടത്തും മണ്ണ്
മാത്രമായി ശേഷിച്ചു നില്ക്കുന്നു. അതിനാലാകും മൈതാനത്തിന്റെ മണ്ണില്
ഇരിക്കാന് കുടുംബങ്ങള് വളരെ കുറവായിരുന്നു. ഞാന് പാര്ക്ക് കടന്നു
മൈതാനത്തിന്റെ വലതുവശത്തെ നടപ്പാതയിലൂടെ മുന്നോട്ടു നടന്നു.. sports
കൌണ്സില് കെട്ടിടത്തിന്റെ അരികിലേക്കു പോകുന്ന വഴിയിലെ നടപ്പാതയില്
റോഡിനോടു ചേര്ന്നുള്ള മതിലിന്റെ ചെരിവില് മരങ്ങളുടെ മറവില് ജോഡികളായി
പലരും ഉണ്ട്.. മിക്കവാറും അതില് ഒരാള് മുണ്ട് ആണ് ഉടുത്തിരിക്കുന്നത്..
അവിടെ ഒരു മരത്തിന്റെ ചില്ല അല്പം താഴ്ന്നു മൈതാനത്തിലേക്ക് കിടപ്പുണ്ട്..
അതിനു കീഴെ രണ്ടുപേര് കിടക്കുന്നു.. ആ നടപ്പാതയില് വലിയ
തിരക്കില്ലത്തകൊണ്ടാകാം ഒരാളുടെ മുഖം കിടക്കുന്ന മറ്റേ ആളിന്റെ കലിടയില്
ആണ്.. നമ്മള് അവരെ ശല്യപ്പെടുത്തുന്നത് ശരി അല്ലല്ലോ.. ഞാന് അതും നോക്കി
നേരെ നടന്നു. റോഡിന്റെ വശത്തെ മതിലിനു ചുറ്റുമുള്ള മരത്തിന്റെ മറവിലെല്ലാം
രണ്ടും മൂന്നും പേരുണ്ട്.. പലരും ഞാന് വരുന്നത് കണ്ടിട്ട് അവരുടെ
പ്രവര്ത്തി നിര്ത്തി വച്ചിരിക്കയാണ്.. ഞാന് പോയിട്ട് വേണം തുടരാന്..
മൈതാനത്തിനു പുറത്തു റോഡിലെ നടപ്പാതയില്- പാര്കിലെ മതിലിനോട് ചേര്ന്നു-
ഒരു സൈപ്രസ് മരം നില്പ്പുണ്ട്.. ആ മരത്തിനും പാര്ക്കിന്റെ മതിലിനും
ഇടക്കുള്ള കല്ക്കെട്ടിനു ഇടയില് റോഡിലായി ഇന്നും ആ ഹോട്ട് അങ്കിള്
നില്പ്പുണ്ട് . അവിടെ മതിലിലെ ഗ്രില്ലിന്റെ കുറച്ചു കമ്പികള് ഒടിഞ്ഞു
പോയിട്ടുണ്ട്.. അവിടെ ആണ് ആ അങ്കിള് സ്ഥിരം നില്പ്പ്.. പണ്ടൊരിക്കല്
ഞാന് പാര്കില് ഇരുന്നുകൊണ്ട് റോഡില് നില്ക്കുന്ന അങ്കിളിനു ഈ
വിടവിലൂടെ കൈഇട്ടു പിടിച്ചു കൊടുത്തിട്ടുണ്ട്.. അവിടെ ഇരിക്കണം എന്നു
ആഗ്രഹം തോന്നിയെങ്കിലും മതിലിനോട് ചേര്ന്നു അകത്തു പലരും
ഉണ്ടായിരുന്നതുകൊണ്ട് അവിടെ ഇരിക്കാന് എന്റെ ഈഗോ എന്നെ സമ്മതിച്ചില്ല.
ഞാന് നടന്നു സ്പോര്ട്സ് കൌണ്സില് കെട്ടിടത്തിന്റെ അരികിലൂടെ മുന്നിട്ടു
നടന്നു.. അവിടെ സാധാരണ ആരെങ്കിലും ഒക്കെ ജോഡി ആയും കൂട്ടമായും ഒക്കെ
സംസാരിച്ചും പിടിച്ചും ഒക്കെ ഇരിക്കുന്നതാണ്.. ഇന്ന് ഒരാള് മാത്രം ഒരു
തൂണില് ചാരി ഇരിക്കുന്നു.. ഞാന് കുറച്ചുകൂടി മുന്നോട്ടു നടന്നു.. നേരത്തെ
മരം വീണു തകര്ന്ന ഒരു മണ്ഡപത്തിലെ തിട്ടയില് മൂന്നുപേര് ഇരിക്കുന്നു..
ഞാന് വീണ്ടും തിരിച്ചു നടന്നു. സ്പോര്ട്സ് കൌണ്സില് എത്തിയപ്പോള്
മുണ്ടുടുത്ത് അധികം പൊക്കമില്ലാത്ത ഒരാള്, നല്ല വെളുത്ത നിറം, ഒരുവിധം
കട്ടി മീശ. കൈയില് ഒരു ലെതെര് ബാഗ് ഒക്കെ ഉണ്ട്.. എന്നെ തന്നെ നോക്കി
ഫോണ് ചെയ്തു മെല്ലെ നടക്കുന്നു.. ഞാന് അവിടെ തന്നെ കുറച്ചു മുന്നോട്ടു
മാറി നിന്നു. അയാള് വീണ്ടും ഫോണ് ചെയ്തു എന്റെ അരികില് വന്നു. സംസാരം
കേട്ടിട്ട് അയാള് ഏതോ സ്കൂള് മാഷാണെന്നു തോന്നി.. അയാള് സംസാരം
നിര്ത്തി എന്നെ നോക്കി ഒന്ന് ചിരിച്ചു, എന്റെ പാന്സിന്റെ മുഴപ്പില്
ഒന്ന് തലോടിക്കൊണ്ട് ഞാനും ചിരിച്ചു. അയാള് അല്പം കൂടി അരികിലേക്കു
ചേര്ന്നു നിന്നു എന്റെ ചെക്കനെ മെല്ലെ പിടിച്ചു.. ഇതിനിടയില് രണ്ടു
പയ്യന്മാര് ഞങ്ങളെ കണ്ടിട്ടാകണം കൌണ്സിലിന്റെ തിട്ടക്കടുത്തുള്ള ചെറിയ
പുല്ലില് കിടന്നു. കിടന്നതും അവര് കലാപരിപാടി തുടങ്ങി.. മലര്ന്നു
കിടന്നവന് ഒരു കാല് മടക്കി വച്ചിരുന്നു. കൂട്ടുകാരന് മുഖം കലിടയില്
ചേര്ക്കുന്നു. ഇതിനകം അയാള് എന്റെ കുട്ടനെ എടുത്തു പുറത്തിട്ടു
പിടിക്കാന് തുടങ്ങി..
'നമുക്ക് അങ്ങോട്ട് ഇരുന്നാലോ..?'
അയാള് ചോദിച്ചു..
അയാള്
ആ തിട്ടയിടെ ഒരു തൂണില് ചാരി ഇരുന്നു. അടുത്തു ഞാനും. മൈതാനത് പലരും
ഇരുപ്പുണ്ട്.. എല്ലാവരും എന്തെങ്കിലും ഒക്കെ വ്യവൃതരായിരുന്നു.
ഇതിനിടയില് ഒന്നു രണ്ടു പേര് ഞങളുടെ മുന്നിലൂടെ കടന്നു പോയി.. അയാള്
വീണ്ടും എന്റെ ചെക്കനെ താലോലിക്കാന് തുടങ്ങി..
'എഴുനേറ്റു നില്ക്കാമോ..?' അയാള് വീണ്ടും ചോദിച്ചു.
ഞാന്
എഴുനേറ്റു അയാള്ക്ക് അഭിമുഖമായി നിന്നു. ദൂരെ നിന്നും നോക്കിയാല്
ഒരാള് നില്ക്കുന്ന രൂപമേ കാണാന് കഴോയൂ.. എന്റെ ചെക്കന് അയാളുടെ
മുഖത്തേക്ക് നോക്കി നിന്നു. അയാള് ചുറ്റും ഒന്ന് നോക്കിയിട്ട് വായ
തുറന്നു.. കുലച്ചു നിന്ന ചെക്കനെ മുഴുവന് വായിലാക്കി രണ്ടു മൂന്ന് തവണ
ഊമ്പി തന്നു.. അപ്പോഴേക്കും അയാള്ക്ക് ഒരു ഫോണ് വന്നു.. ഞാന് വീണ്ടും
തിട്ടയില് ഇരുന്നു.. സമയം അപ്പോഴേക്കും 8.10 കഴിഞ്ഞു.. അയാള് ഫോണ്
വിളിച്ചുകൊണ്ടു തന്നെ പോകുന്നു എന്നു എന്നോട് പറഞ്ഞു പോയി.. ആ പയ്യന്മാര്
ഇപ്പോഴും ആളുകളുടെ പോക്കുവരവ് അനുസരിച്ചു കാര്യങ്ങള് നടത്തികൊണ്ടിരുന്നു.
അപ്പോഴേക്കും
വിസില് ശബ്ദം കേട്ടു തുടങ്ങി.. പലരും മൈതാനം വിടാന് തുടങ്ങി.. ഞാന്
തിരിച്ചു നടന്നു. മതിലിനോട് ചേര്ന്നുള്ള പലതും ഇപ്പോള് അതുവഴി പോകുന്നവരെ
കണ്ടില്ലെന്നു നടിച്ചു, പിടുത്തവും ഊമ്പലും തുടന്നു. അപ്പോഴേക്കും
സെക്യുരിറ്റി പാര്കിലെ ആളുകളെ ഒഴിപ്പിച്ചു മൈതാനത്തില് എത്തിയിരുന്നു.
ഇപ്പോള് സെക്ക്യൂരിറ്റി രണ്ടു പേര് ഉണ്ടായിരുന്നു. ഞാന് ചിറയുടെ ഓരം
ചേര്ന്നുള്ള നടപ്പാതയിലൂടെ അന്സാരി പര്കിലേക്ക് നടന്നു. പേരാലിന്റെ
ചുറ്റും ഇപ്പോഴും ചെറിയ ആളനക്കം കാണാം.. ഞാന് നേരെ തന്നെ നടന്നു. പക്ഷെ
എന്റെ കഴപ്പ് മാറിയിരുന്നില്ല. അന്സാരിയിലെ നടുവിടെ ശില്പങ്ങളുടെ
ചുറ്റും ചെറിയ ആള്കൂട്ടം ഉണ്ട്. ഞാന് ചിറയുടെ സൈഡിലൂടെ നടന്നു.. അവിടെ
ഒരു മരത്തിന്റെ മറവില് ഒരു ചെറുപ്പകാരന്.. ഒരു 28 വയസു വരും.. ഞാന്
ചുറ്റും നോക്കി, അടുത്തേക്ക് ചെന്നു. അയാള് എന്റെ മുഴപ്പില് കയറി
പിടിച്ചു.. ഞാന് സിബ് അഴിച്ചു പുറത്തിട്ടു.. അയാള് മെല്ലെ പിടിച്ചു
തുടങ്ങി. ഞാന് അയാളുടെ സിബ് അഴിച്ചു ഷഡ്ഡിക്കു പുറത്തുകൂടി പിടിച്ചു..
അപ്പോഴേക്കും ആരോ അതുവഴി വന്നു ഞങള് പൂര്വ സ്ഥിതിയില് ആയി.. വീണ്ടും
ഞങള് തുടര്ന്നു. അയാള് ലിംഗം പുറത്തിട്ടു.. ചെറിയ സാധനം.. അയാളെ കാണുന്ന
പോലെ ഒട്ടും ആയിരുന്നില്ല.. ഞങളുടെ പിടുത്തം കണ്ടാകണം ഒന്നുരണ്ടുപേര്
അങ്ങോട്ടേക്കു വന്നു. ഇനി കാര്യം നടക്കില്ലെന്നു തോന്നി ഞങള് പിരിഞ്ഞു..
അപ്പോഴേക്കും വിസില് ശബ്ദം അടുത്തു വന്നു കൊണ്ടിരുന്നു.
അടുത്ത
ദിവസം വീണ്ടും ഞാന് പോയി.. ഞാന് എപ്പോഴും ഏഴര കഴിഞ്ഞാകും പോകുന്നത്..
ഇന്നു പേരാല് ചുവട്ടില് വലിയ തിരക്ക് കണ്ടില്ല.. എന്നാലും തല്പര
കക്ഷികള് അവിടെ ഒക്കെ ചിതറി നില്പ്പുണ്ട്.. ഇത് പലപ്പോഴും അങ്ങനെ ആണ്..
പെട്ടന്ന് ഒരു നിമിഷം ഒന്നിക്കും.. ഒരുനിമിഷം പെടന്നു ചിതറി മാറും.. ഇതില്
രണ്ടാമത്തെ സമയത്താണ് ഞാന് ഇന്ന് കടന്നു പോയതെന്നു തോന്നി.. എന്റെ യാത്ര
എന്നും ഒരേ വഴിയിലൂടെ ആണ്.. ഇന്നും അതെ വഴി തന്നെ തുടര്ന്നു.. മതിലിനോട്
ചേര്ന്നു കാര്യങ്ങള് ഇന്നും നടക്കുന്നുണ്ട്. ഞാന് കൌണ്സില് കടന്നു
തകര്ന്ന മണ്ഡപത്തിനടുത്തുള്ള പുതിയ മണ്ഡപത്തില് ചെന്നിരുന്നു. അവിടെ
വൃദ്ധനായ ഒരാള് കിടന്നുറങ്ങുന്നു, അല്ലാതെ ആരും ഇല്ല.. അവിടെ എന്തെങ്കിലും
നടന്നാല് റോഡില് പോകുന്നവര്ക്ക് നന്നായി കാണാം.. ഞാന് ഒരു മൂളിപാട്ടും
പാടി അവിടെ ഇരുന്നു. കുറച്ചു കഴിഞ്ഞു ഒരു 45 കഴിഞ്ഞ ഒരാള് എന്റെ അരികില്
വന്നു എന്റെ കാലിടയില് നോക്കാന് തുടങ്ങി.. എല്ലാം ക്ലിയര് ആയതിനാല്
ഞാന് മെല്ലെ സിബ് അഴിച്ചു ചെക്കനെ പുറത്തിട്ടു.. അയാള് അവിടെ കിടന്നു,
വലതുകൈ കൊണ്ട് എന്റെ ചെക്കനെ പിടിക്കാന് തുടങ്ങി.. ഇതിനിടയില് പലപ്പോഴായി
മറ്റു രണ്ടുപേര് കൂടി ആ മണ്ഡപത്തില് വന്നിരുന്നു. അതില് ഒരു
താടിക്കാരനായ ഒരു ചെറുപ്പകാരന് ഉണ്ടായിരുന്നു. എന്റെ സാധനം പിടിക്കുന്നത്
അയാളെ കാണിക്കാന് ആയിരുന്നു എന്റെ മുന്നിലുള്ള ആളിന്റെ ആഗ്രഹം.. ആ
ചെറുപ്പക്കാരന് ഇടക്കൊക്കെ അതു നോക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ആരോ അതിനിടയില്
അതുവഴി വന്നു.. ഇനി അവര് തമ്മില് എന്തെങ്കിലും നടക്കുന്നെങ്കില്
ആയിക്കോട്ടെ എന്നു കരുതി ഞാന് അവിടം വിട്ടു മതിലിനു അരികിലേക്കു ചെന്നു
ഒരു മരത്തിന്റെ മറവില് നിന്നു. ഒന്ന് രണ്ടു പേര് എന്നെ നോക്കി കടന്നു
പോയി.. അപ്പോഴേക്കും ഒരാള് എന്റെ അരികില് എത്തി.. ചിരിച്ചുകൊണ്ട് എന്റെ
സിബ് അഴിച്ചു പിടിച്ചു തുടങ്ങി.. വീണ്ടും ആരൊക്കെയോ വരുന്നത് കണ്ടു ഞാന്
അവിടുന്ന് ഇറങ്ങി നടന്നു.. ഞാന് അതുവഴി ഒക്കെ വീണ്ടും കറങ്ങി പഴയ
മതിലിനോട് ചേര്ന്നുള്ള മരച്ചുവട്ടില് വീണ്ടും വന്നു. അടുത്ത മരച്ചുവട്ടില്
മതിലിനോട് ചേര്ന്നു കളി നടക്കുന്നത് കാണാം. ഒരാള് മതിലിന്റെ തിട്ടയില്
ഇരുപ്പുണ്ട്, ഒരാള് നില്പാണ്. ഞാന് അല്പനേരം അവിടെ തന്നെ ഇത് നോക്കി
നിന്നു ഒന്നും വ്യക്തമല്ല. ദൂരെ വിസില് ശബ്ദം കേട്ടു, ഞാന് മെല്ലെ
നടന്നു. അവരെ സൂക്ഷിച്ചു നോക്കി.. എനിക്കു കുറച്ചു മുന്പ് പിടിച്ചു തന്ന
ആളിനു ആരോ വായില് കൊടുക്കുന്നു. എന്നെ കണ്ടിട്ടു ഗൌനിക്കാതെ ഊമ്പല്
തുടര്ന്നു. അടുത്ത മരച്ചുവട്ടില് രണ്ടു പയ്യന്മാര് ആണെന്ന് തോന്നുന്നു.
അവിടെയും ഊമ്പല് തന്നെ.. ഞാന് മെല്ലെ നടന്നു.. ഇതൊക്കെ കണ്ടപ്പോള്
കഴപ്പ് കുറച്ചു കൂടിയ പോലെ.. മൈതാനത്തിലെ താഴ്ന്നു നിന്ന ചില്ലക്കു താഴെ
രണ്ടുപേര് പരിസരം മറന്നു ലിപ് ലോക്കിലാണ്... ദൈവമേ.. കാലം പോയ പോക്കെ..
ഞാന് അതുനോക്കി മുന്നോട്ടു നടന്നു. അപ്പോഴേക്കും സെക്യൂരിട്ടി രണ്ടുപേരും
മാനാഞ്ചിറ പാര്ക്ക് ഒഴിപ്പിച്ചു മൈതാനത്തിലേക്ക് വന്നു തുടങ്ങി. ഞാന്
എന്നെതെതും പോലെ ചിറയുടെ ഓരം ചേര്ന്നു അന്സാരിയിലേക്കു നടന്നു. പേരാല്
ചുവട്ടില് ഇന്നും ആളനക്കം.. ഞാന് മറ്റൊന്നും ചിന്തിച്ചില്ല. സെക്യൂരിട്ടി
ഗേറ്റ് അടച്ചു വരാന് ഏതായാലും 5 മിനുട്ട് എങ്കിലും എടുക്കും. ഞാന്
പേരാലിന്റെ അരികിലേക്കു നടന്നു. ആ ചാരുബഞ്ചിനു അടുത്തു ചെറിയ ഒരു കൂട്ടം..
ഞാന് അങ്ങോട്ട് ചെന്നു.. പലരും എന്നെ നോക്കി..പ്രവര്ത്തി തുടര്ന്നു..
നല്ല ഉയരവും അല്പം കൂടുതല് വണ്ണവും ഉള്ള ഒരാളുടെ സാധനം മറ്റൊരാള്
പിടിച്ചുകൊണ്ടു അവിടെ തന്നെ അല്പം മാറി നിന്നിരുന്നു. അയാള് എന്നെ തന്നെ
നോക്കുന്നു.. ഞാന് അരികിലേക്കു ചെന്നു. അയാള് ആ ലിംഗം എനിക്കു തന്നു..
അധികം വലുതല്ല.. എന്നാലും മോശം അല്ല. ഞാന് അതില് പിടിച്ചു, അപ്പോഴേക്കും
മറ്റൊരു ചെറുപ്പക്കാരനും രണ്ടു മൂന്നു പേരും എന്റെ അരികിലേക്കു വന്നു.. ആ
ചെറുപ്പകാരന് മുഴുത്ത ലിംഗം എന്റെ ദേഹത്തു മുട്ടിച്ചു, ഞാന് ഒരു കൈയില്
അതും പിടിച്ചു.. ഒരു മുഴുത്ത സാധനം.. അപ്പോഴേക്കും മുണ്ടുടുത്തു വെളുത്ത
പൊക്കം കുറഞ്ഞ ഒരു സുന്ദരന് എന്റെ അരികില് വന്നു സിബ് അഴിച്ചു എന്റെ ചെക്കനെ
പിടിക്കാന് തുടങ്ങി.. എന്റെ രണ്ടു കൈയിലും ഓരോ ലിംഗം ഇപ്പോള് തന്നെ
ഉണ്ട്.. ആകെ ഒരു പ്രത്യേക ഹരം. അതിനിടയില് ആരോ രണ്ടുപേര് കൂടി എന്റെ
ലിംഗം പിടിച്ചു.. ഒരു ചന്ദന കുറി ഇട്ട ഒരു താടിയുള്ള ഒരാള്, കൊതിയോടെ
എന്നെ നോക്കുന്നത് ഞാന് കണ്ടു.. പക്ഷെ അയാള്ക്ക് അതിനുള്ള അവസരം
കിട്ടുന്നില്ല.. വീണ്ടും ആരൊക്കെയോ വരുന്നു, ഞാന് ഇതിനിടയില് എന്റെ ലിംഗം
പിടിച്ച മുണ്ടുടുത്ത ചെറുപ്പക്കാരനെ ആലിന്റെ ചുവട്ടില് അല്പം മാറ്റി
നിര്ത്തി.. അയാള് ആര്ത്തിയോടെ കുനിഞ്ഞു നിന്നു എന്റെ ലിംഗം തിന്നാന്
തുടങ്ങി.. എനിക്കു ഏതുനിമിഷവും വരുമെന്ന് തോന്നി, ഞാന് ഊരാന്
നോക്കിയിട്ടും അയാള് വായില് നിന്നും എന്റെ ചെക്കനെ വിട്ടില്ല.. അവന്
അയാളുടെ വായില് പെട്ടന്ന് പാല് നിറച്ചു.. അയാള് കുടിച്ചിറക്കുന്നത് ഞാന്
കണ്ടു. ഞാന് എന്റെ ചെക്കനെ തൂവാലയില് തുടച്ചു, അന്സാരിയിലേക്കു നടന്നു..
ഇതെല്ലാം ഒരു അഞ്ചു മിനിട്ടിനുള്ളില് നടന്നതാണ്.. അന്സാരിയില്
ശില്പങ്ങളുടെ മറവിലും വൃക്ഷങ്ങളുടെ മറവിലും കാര്യങ്ങള് നടക്കുന്നു..
ഞാന് എന്റെ കാര്യം കഴിഞ്ഞതിനാല് കൂടുതല് ശ്രദ്ധിക്കാതെ പുറത്തേക്കു
നടന്നു.
Ippozhum ithokke avide undo
ReplyDeleteIthole thanneya kanakakunnu tvm
ReplyDelete15 വർഷങ്ങൾക്കു മുമ്പ് രണ്ടുവർഷം കോഴിക്കോട് ജോലി ചെയ്തിരുന്ന സമയം എല്ലാ ദിവസവും മാനാഞ്ചിറ പോകുമായിരുന്നു ഇതുപോലെ കളി കിട്ടുന്ന ഒരു സ്ഥലം കേരളത്തിൽ വേറെ ഉണ്ടാവില്പ്പഴത്തെ അവസ്ഥ അറിയില്ല
ReplyDelete